Het is donderdag 12.00 uur en ik ben onderweg naar Kabarondo, de woonplaats van Elie.

Dinsdagmorgen al op tijd vertrokken uit Karongi, na afscheid genomen te hebben van Gerjanne op het busplein.

Op de ochtend van vertrek kreeg ze foto’s en filmpjes van Mutayoba, Flappie heeft puppy’s gekregen! Hoeveel was niet te zien, ze was in een hol gekropen met ze. Maar inmiddels weet ik dat het er 9 zijn!! Arme Flappie! En sterkte voor Gerjanne, het zal een hele klus zijn om ze allemaal een goed plekje te bezorgen.

Zalingo wil er wel een, zegt hij. Ik vraag me nog af hoe dat beestje in Kigali komt. Het zou voor Zalingo wel heel leuk zijn, gezelschap om hem heen.

De reis gaat prima. Het busstation in Kigali is niet op te komen, zó druk is het. Dus stap ik gelijk bij het begin uit.

Ik was natuurlijk al daarvoor gespot door een bagagejoch, die ik al had gezegd dat hij even moest wachten. Maar nu we hier al uit stappen, geef ik hem toch maar mijn backpack. Mieke, ik had even daarvoor al Hubert/Patrick een berichtje gestuurd, maar die was niet “available”.

Moet ik alsnog het hele busplein over “rennen” want de taxi die hij wil, staat aan de andere kant. Maar goed, it is a very good driver!

Als ik in de taxi zit na hem wat geld gegeven te hebben, loopt hij er nog de hele rit op het busplein én daarbuiten naast, discussiërend met de taxidriver over geld. Hij wil natuurlijk ook nog commissie van hem. Ik bemoei me er maar niet mee.

Zalingo komt ‘s avond nog weer mee-eten, gezellig! We hebben leuke gesprekken, soms wat lastig met de taal. Ik kom steeds meer van hem te weten. Ga het niet allemaal niet delen vanwege zijn privacy, maar ben weer onder de indruk van zijn verdere levensverhaal.

De woensdag besteed ik o.a. aan herpakken. Ik wil niet alles meenemen naar mijn volgende adres. En verder lezen en een middagje Spotify.

Eigenlijk zou Zalingo ook weer aansluiten ‘s avonds, maar die voelt zich beroerd. Moe, hoofdpijn en overgeven.

De volgende ochtend appt hij al om 06:00 uur dat hij nog steeds beroerd is.

Misschien is het malaria, zegt hij.

Ik denk dat het misschien ook zenuwen kunnen zijn. Zijn dochter komt eindelijk vanmiddag aan uit Burundi.

Om uit te sluiten dat het malaria is, moet hij zich gaan laten testen. Het zou wel heel beroerd zijn als je het gooit op zenuwen en het blijkt dan malaria te zijn. Dat risico moet je niet lopen.

Later blijkt het tyfus te zijn, ook niet fijn. Hij heeft medicatie van de apotheek.

Inmiddels zit ik bij Akagera Neigbours buiten, te wachten op mijn kamer. Ik had weer keurige instructies van Elie gekregen, met een spraakopname zelfs van wat ik tegen de chauffeur moet zeggen.

Maar ik was zo druk met deze blog, appen met Elie en Zalingo volgen, dat ik ineens het bord Kaborondo zie staan. Huh? Ik heb heel geen Kayonza gezien!!!!!

Dat was mijn ijkpunt, daarna zou ik zeggen dat ik er graag uit wilde bij Akagara Neighbours. Maar blijkbaar hoefde er daar niemand uit of in, dus is hij doorgereden. Dat scheelt ook veel tijd, want ik zou hier om 14.00 aankomen, volgens Elie. En nu is het 13.30 uur.

Mijn buurvrouw bevestigt dat ik Neighbours heb gemist. Dus stap ik snel uit op het busstation en neem een motor.

2000, zegt hij. Jammer, vriend, ik heb connecties hier en weet dat het 500 is.

Hij brengt me keurig naar Neighbours. Ik geef hem 500 en 100 als 1e geld voor een nieuwe helm. Want wat ik op mijn hoofd heb, is echt niet safe. Een volgende keer wil ik of een volgende Mzungu niet op zijn motor, met deze helm, zeg ik.

Ik kan mijn kamer nog niet in, het meisje van de schoonmaak is een examen aan het doen? En heeft per ongeluk de sleutel van de receptie meegenomen en nu kunnen ze niet bij de sleutel van mijn kamer.

Een ander meisje maakt even een andere kamer open zodat ik kan plassen én opfrissen. (ook gekots in deze bus, het heerst zeker).

En nu wacht ik op Elie en Pacifique om samen te lunchen.

Merk dat ik mijn eigen waterfles in de bus heb laten liggen, das wel balen.

Vervolg Elie:

Heerlijk bij gekletst met Elie en Pacifique!

En samen het supportplan met ze doorgesproken. Vooral Pacifique is hier heel blij en dankbaar voor. En ik ben blij dat ik de opleiding van één van de kinderen kan steunen, zodat zij kunnen sparen om land te kopen, zonder daar een dure lening voor af te sluiten. En zeker te stellen dat de opleiding afgemaakt kan worden. Win win, in mijn ogen.

Het wordt heel gezellig, Elie snapt mijn humor heel goed én kan daar ook zeker zelf in meegaan. En we vertalen alles voor Pacifique, zodat ze zich niet buitengesloten voelt. Deze keer krijg ik de speech van haar, super dat ze dat doet!

De kinderen weten nog niet dat ik er ben. Nog even rust in de tent, knap dat ze daar over nadenken.

Dorcas vermaakt zich nog steeds met de Mikado die ik vorige keer heb meegenomen. En nodigt hier ook steeds andere kinderen voor uit.

Morgen ga ik de kinderen zien! Heb nieuw spelletje mee, memory. Goed voor het geheugen en om Engels te oefenen.

Daarna check ik met Alexi mijn echte kamer. En dat is ook weer hilarisch. Als eerste gaat hij mijn lamp vervangen. Deze heeft fel wit licht en hij wil geel warm licht voor me regelen. Prima, vind ik ook fijner.

Dus gaat hij, terwijl ik mijn bagage daar weghaal, op een gammele stoel staan in mijn “oude” kamer en draait daar de lamp uit. Vervolgens komt hij met een hele hoge én ook weer gammele kruk mijn kamer binnen. Ik vraag of dat wel veilig is.

Ja, zegt hij, ik mag 3x vallen op een dag. Hoeveelste keer is dit dan? De 1e…… ik hou de kruk wel vast!

Vervolgens checkt hij de badkamer, geen zeep. Terwijl hij dat gaat halen, check ik toiletpapier. Dat is er wel!

Dan volgt er een zoektocht voor de beste plek voor de mosquito-stekker. Uiteindelijk besluit hij die achter het hoofdeinde van mijn bed te doen. Daar ga ik hem straks weer weghalen, ik hoef dat niet zo dicht bij mijn hoofd.

Er zijn hier niet veel mosquito’s volgens hem. Maar ik voel al snel jeuk op beide voeten! Dus gelijk sokken aan en lange mouwen!

En ik krijg nog een handdoek uit de vorige kamer. Het is hem niet gelukt om die zoals die gevouwen lag op het bed mee te nemen, zegt hij.

Boeien….

Er is een mega irritante vlieg in mijn kamer……..

Om 20.00 uur krijg ik berichtje van Zalingo. Zijn dochter en zus zijn veilig aangekomen en liggen al te slapen. Zelf gaat hij bij de buren slapen, er is nu geen plek meer bij hem thuis. Hij is heel blij

dat ze er zijn. It is a big joy to me now!

Er is een mega irritante vlieg in mijn kamer waar ik, helaas voor hem, moordneigingen van krijg……

Daarna mijn bed in, lekker slapen!

Ik benieuwd wat er morgen in petto is.