Donderdag
Spannende dag voor Akagera Good Neighbors. Ik wens ze om 07.00 uur alvast veel succes. Het bezoek van RGB (Rwanda Governance Board) begint met de mededeling dat het verschoven wordt naar 3 uur ‘s middags. Pfff, moet je de hele dag eerst nog door zien te komen.

Wij ontbijten om 08.00 uur en daarna gaat Zalingo op huizenjacht. Zijn netwerk heeft de afgelopen dagen allerlei huizen opgesnord in verschillende delen van Kigali. Hij gaat ze allemaal langs vandaag. Het is nu 19.00 uur, hij is nog niet terug én de berichten die ik tussendoor krijg, zijn niet positief.

Maar…… ik heb wel nét bericht van Bosco. Heb het even geknipt en geplakt hieronder:

Vertaalde versie uiteraard.

Hallo jongens,

Ik wil jullie vertellen dat het spel voorbij is 😜 . Alles stond op de juiste plek en de bezoeker was overtuigd 😍.
Ze zei dat we veel doelen hadden bereikt met een minimaal budget. Moedigde ons aan om door te gaan en een aanvraag in te dienen voor een permanent operationeel certificaat.
Ik ben dankbaar voor jullie inspanningen om als team samen te werken om alles op de juiste plek te hebben🙏🏿👏🏿👏🏿 ga zo door👍🏾.

Jaaaa!! Zooo blij!

Ik krijg ook nog een bedankje voor mijn ideeën en mijn documenten.

En kort daarna komt ook Zalingo weer terug: hij heeft 6 huizen gezien en ze allemaal niet goed bevonden. Een kennis in de buurt krijgt er lucht van dat Zalingo zijn huis uit gaat én weet nog een huis, in Batsinda. Daar is hij ook nog gaan kijken én dat lijkt wél goed! Nu moet de huisbaas nog zijn goedkeuring geven. Die moet vandaag uit Amerika komen, dus hopelijk horen we snel iets.

We gaan eten en kijken nog naar Lupin. Vervolgens hebben we een 2e beroerde nacht! Het is warm, ik plak aan alle kanten én veel muskieten.

Om 02.00 uur ben ik er zat van, Zalingo is ook wakker en we besluiten verder Lupin te kijken. Na 2 afleveringen proberen we nog een paar uur slaap te pakken.

Vrijdag

We worden ietwat vermoeid wakker én moeten er toch uit voor het ontbijt.

Daarna verkassen we van kamer. Mét een muskietenhor, muskietennet én muskietenstekker. Meer kan je niet doen.
En een ventilator! De kamer is ook wat groter, ook fijn.

We gaan deze ochtend een bezoek brengen aan Gisimba. Een centrum in Nyamirambo waar in de ochtend een peuter/kleuterschool zit, maar ze hebben ook een after school programma. Met een trauma sensitieve aanpak en activiteiten als muziek, voeding, dans, een bibliotheek, schilderen en crafts als armbandjes maken en een aanpak die ze Trust Building Relation Intervention noemen. Voor ouders en trainers.

Het heeft een lange geschiedenis: eerst was het een weeshuis én in de genocide heeft de eigenaar Papa Gisimba 400 mensen gered door ze weken verborgen te houden op de zolder.
Als je het gebouw ziet, vraag je je af hoe in vredesnaam! Anne Frankhuis in Rwanda.
Er is een boek over als ik het goed begrepen heb.

In 2015 mochten weeshuizen hier niet meer én zijn alle kinderen ondergebracht in families of een pleeggezin. Het weeshuis is omgevormd naar wat het nu is.

Brian, het broertje van Mike én mede-schilder van de Akagera Kids djembé’s, werkt hier 3 dagen als vrijwilliger en geeft teken-en schilderles aan de kleintjes én in het naschoolse programma. (Brian is op zijn 15e gevlucht uit Burundi, met Mike). Papa Gisimba is vorig jaar overleden en zijn zoon heeft de leiding overgenomen. Overigens was het weeshuis al door zijn grootouders opgericht.

Op het terrein zit nu ook een privéschool, die een deel van de gebouwen huurt.

Eén van de dansers is een meisje dat nu in België danst én er zijn ook al erg getalenteerde schilders uit voortgekomen. Eén van hen ontmoet ik in het atelier waar Brian én Cedric (ook een artiest) nu bezig zijn. Hij maakt echt al hele mooie schilderijen en is nog maar 15. Robinson, die ons rondleidt, benoemt nog dat het after school programm ze ook van de straat en uit de problemen houdt.

Er is een muzieklokaal met wat gitaren, een drumstel, een piano en 4 wat aftandse djembé’s. Ik zie iemand opveren! Er zitten gemiddeld 30 kids bij de muziek workshops. Er is een muziekleraar die het goed doet, alleen niet kundig is in het zingen met de kids.

Twee weken terug opperde ik nog bij Zalingo dat we op zoek moeten naar een nieuw djembéproject voor hem. Om zijn skills om djembé’s te maken te blijven onderhouden. En er weer kids mee te helpen.

Brian heeft al meerdere keren aangegeven bij Zalingo of hij niet wil komen helpen hier. Gaat dit bezoek hem nu over de streep helpen? Er worden in ieder geval nummers en mailadressen uitgewisseld met Robinson.

Ik ga me nog verdiepen in de trauma-based approach van dit centrum, ben benieuwd. Het komt uit Texas, heb ik begrepen en op YouTube zijn er veel filmpjes over.

Daarna lunchen we met Brian in Nyamirambo én gaan Zalingo en ik op zoek naar een wanddoek dat ik wil kopen. En breng ik 2 uur door in de bank omdat ik de app van Bank of Kigali wil gaan gebruiken. Wat uiteindelijk is gelukt!

Zalingo zet me af bij ons hotel en gaat weer op huizenjacht. Ik bel met Gerjanne in Nederland die verontrustend nieuws heeft vanuit Rwanda. Tijdens de lunch had Zalingo al iets laten zien over een virus dat is uitgebroken in de ziekenhuizen en waar al 6 verpleegsters aan overleden zijn. Eén van de Nederlandse vrouwen hier werkt in dat ziekenhuis. Zij heeft 2 collega’s verloren aan dit virus. Er gaan wat geruchten over lockdown. En dus besluit ik alvast in te pakken, zodat ik klaar ben voor vertrek mocht dat eerder moeten.

Geen paniek, maar wel beetje onrustig gevoel…… ik heb dit eerder meegemaakt, hoop dat het niet nog een keer gaat gebeuren. Het is wel wat minder ontspannen nu.

Zaterdag

Heerlijk geslapen! Zonder muskieten, deur open en de hordeur ervoor dus ook niet te warm.

Mijn gevoel is ook weer rustig. Ik ben ingepakt en kan zo vertrekken als het nodig is. De berichtgeving is nog niet ge update.

We ontbijten om 09.00 uur en Zalingo is nu de armbandjes aan het afronden (losse draadjes wegwerken).

Het zijn er 70 in totaal! Betekent dat ik er straks 28 over heb. Misschien proberen te verkopen? Heb ik weer een startbudget voor de volgende keer.

En dan op naar Elie! Het hele gezin woont nu samen in Kigali. Alleen Anderson is in boardingschool in Kayonza. Hij heeft nu een vast contract op zijn school als leraar Engels primary en secondary. Die is vlakbij zijn huis, 10 minuten lopen. Zijn vrouw, Pacifique, geeft Kinyarwanda op een primary school, op 25 minuten loopafstand. En na school geeft ze nog privéles, wat door ouders wordt betaald.

Dorcas zit op een privé school, dichtbij de school van Elie. En Felicien, de zoon van zijn broer, doet een TVET school (vakschool).

Ze hebben er bewust voor gekozen om als gezin samen te zijn, na vele jaren Elie elders en alleen in de weekenden of vakanties thuis. Dit geeft rust voor iedereen.

Ze wonen nu wel op een duurdere plek dan ze gewend zijn en het huis is weer veel kleiner, maar dat is bewust.

Er is een lunch van African tea, gebakken aardappelen én groundnuts (pinda’s). Zalingo blijft ook eten en daarna gaat hij nog weer even op huizenjacht.

Er wordt de hele middag gekletst. Deze familie is echt mijn Rwandese familie!
Eind van de middag haalt Zalingo me weer op.

Zondag

Laatste dagje.

Zalingo gaat om 07.00 uur al vast zijn djembé en gitaar wegbrengen naar huis. We ontbijten om 09.00 uur.

Daarna gaan we wandelen naar een galerie om niet de hele tijd in de wachtstand te staan. Daar een lunch en weer terug wandelen.

We zijn net op tijd terug voor de wolkbreuk!

En die stopt ook niet meer. Ik ga nog even douchen en omkleden en dan staat het taxibusje van Nziza View klaar voor vertrek.

Onderweg naar het vliegveld moeten we nogal omrijden vanwege ondergelopen straten.

Ik lees een bericht van de Amerikaanse ambassade hier, dat ze vanaf morgen 2 weken dicht zijn. Mini lockdown vanwege het Malburg virus (wat ik al eerder noemde). Ze werken vanaf huis. Fingers crossed dat niet het hele land in lockdown gaat, dat heeft ook weer grote gevolgen.

Ik ben blij dat ik nu naar huis ga. Daar is ook van alles gaande waar ik bij wil zijn.

Ik kom morgenochtend aan in Amsterdam en ga dan in Zaandam bij Jasper behang plakken! Mijn auto staat daar én dus rij ik ‘s avonds zelfs naar huis. De rest van de week ben ik nog vrij. En vanaf volgende week weer beschikbaar voor AVES.

In ieder geval 4 maanden in Nederland waar ik ergens de volgende periode Rwanda ga bepalen.

Ik kijk met een goed gevoel terug op de afgelopen 2 maanden!

Rwanda, tuzakubona ubutaha!