Dinsdag

Het verhuizen kwam vandaag onverwacht, mijn kamer werd geboekt door andere gasten. Ze hadden hem niet vastgezet. Niet eens zo erg want nu was er een stok achter de deur om mijn slaap/badkamer in het andere huis aan te pakken. Ik krijg een filmpje van het sauzen, met de mededeling over een paar uur kun je erin. Ooooh verf??

Ik ga wel eerst even polshoogte nemen, ze gebruiken hier namelijk verf met petrol erin en ik word daar nogal beroerd van. Daarom zijn we ook bij Bethany’s weggegaan, daar rook het dag en nacht naar die verf.

Maar dit is gewoon sneldrogende latex, dus dat is geen probleem. Bosco heeft een extra luchtgat in de kamer laten zetten en timmert er nog een hor voor. Hij hangt gordijnen op, mooi grijs, maar véél te lang! Wordt nog geregeld. Nieuw matras in het bed.

Nog geen kastje, tafel, stoel óf kapstokhaken, komt ook allemaal nog.

Mijn bagage gaat op een fiets die 2x op en neer gaat.

We verhuizen begin van de avond. Daarna nog even terug voor diner in het guesthouse.

Woensdag

Ontbijt doen we ook nog een keertje in het guesthouse en daarna gaan we naar het centrum om wat eten te halen om zelf te koken. Ik ga achter op de fietstaxi, wat de eerste keer was voor mij. Eerder had ik dat nooit nodig. De bikers in Kabarore hebben het vaak gevraagd, maar ik vond het toen prima om een loopje te hebben vanaf het centrum naar mijn huis.

Maar dit centrum is echt veel verder weg, dus stap ik op de fiets. Zalingo gaat zelf op de race/toerfiets van Akagara Neighbors. Er wordt verbaasd gekeken naar die Muzungu die op een fiets stapt, ze is niet bang! Haha, er wordt zelfs een filmpje gemaakt door een fietser achter mij, die het naar Bosco stuurt en die deelt het weer met mij. Toeristische attractie in Kabarondo.

Het is geen marktdag, maar er zijn wel wat vrouwen aanwezig met wat fruit en groente. We kopen het hoognodige: tomaten, uien, eieren, bananen, avocado. De rest komt morgen wel.

In een shopje kopen we nog wat zeep, een grote thermoskan (ik hou van heet water bij de hand te hebben), groene theeblaadjes. Terug bij Akagara Neighbours nog een avocado en chapati.

Ik heb de eer vanavond te koken en ik heb ontzettend veel zin in knapperige chapati met quacemole a la Gerjanne. We brengen alles eerst naar onze nieuwe stek en schuiven dan aan bij de lunch voor de kinderen. Ze weten inmiddels dat ze mij geen groot bord op moeten scheppen. Het is vaak rijst met bonen en een soort groentesaus, soms met een ei erbij. Of bakbananen, waar ik geen fan van ben. Maar…… ik eet alles, niet echt het moment om kieskeurig te zijn, voor de kids is het de enige maaltijd van de dag. Naast de pap met broodje die ze ’s morgens krijgen.

De middag besteden we aan de kids de nieuwe song te leren. Tekst door mijn Kinyarwanda leraar Munga, melodie door Zalingo. Ze vinden het een erg leuk lied, aanleren gaat vlot én dus maken we ook nog een video. Die een aantal keren over moet, omdat sommigen mensen niet snappen dat we aan het filmen zijn en dus tussendoor iets tegen de kinderen zeggen, of een sleutel willen geven, of door het beeld lopen. Maar als we kleine Meta (dochter van Bosco en Divine) de telefoon van Zalingo geven en haar naast mij laten “filmen”, lukt het om het hele lied ongestoord op de video te krijgen.

Daarna hebben we een meeting. Met als grootste punt hoe het zomerkamp officieel af te gaan sluiten én het slotuitje naar het Akagara National Park.

Over de afsluiting van het zomerkamp, doen we 2 vergaderingen. Het is belangrijk om aan de community en de lokale instanties te laten zien wat de impact van het zomerkamp is geweest.

Het is voor veel mensen hier nog niet duidelijk wat Akagera Good Neigbhours nu precies doet en er gaan ook veel roddels rond. Voor Summercamp hebben ze 12 brieven geschreven om (financiële) steun te vragen én op geen van die brieven is een antwoord gekomen! En toch zijn ze gestart. Met hun eigen geld én mijn sponsorgeld. En het district heeft de kosten van verblijf van 1 moeder op de Expo betaald, wat echt niet gebruikelijk is hier. Financiële steun komt helaas toch nog vooral vanuit het buitenland.

We zijn hier ook erg trots op één van de meisjes die haar nationale examen met een goed resultaat heeft gehaald. Doordat ze 3 jaar geleden weer naar school kon door de financiële steun voor schoollunches en schooluniform.

, is ze nu met goede cijfers geslaagd.

Vervolgens gebeurt er iets wat wij in Nederland niet zouden snappen. Je krijgt hier namelijk de uitslag van je examen én je krijgt een school toegewezen. Ze sturen haar naar de vakschool wood technology (timmermans opleiding) maar Aline wil computer, economie én wiskunde studeren……Op basis van haar gehaalde cijfers zou ze overal naar toe kunnen. Maar het systeem bepaalt nu anders. Het zit me niet lekker. Ik heb Elie (mijn Rwandese VSO collega) gevraagd of we dat nog kunnen veranderen. Er is een website waar je kunt solliciteren voor een andere school en Bosco heeft een gesprek aangevraagd met de DDE, de District Director of Education.

Ik blijf maar beetje pushen op het ondernemen van actie.

Het verhaal van Aline, het afmaken van haar secundaire school met goede resultaten, is een goed voorbeeld van de impact die AGN op haar leven heeft. Net als dat de kinderen nu de hele zomer van de straat zijn gehouden, eten hebben gehad én van alles hebben geleerd! Zowel mentaal als fysiek. We gaan dus zeker de afsluiting doen met kinderen, coaches, kids én belangrijke gasten. Met een laag budget. Dus geen tenten, gewoon in de hal, 1 kleine Fanta per persoon én napraten met de belangrijke gasten met 1 brochette en een flesje water of Fanta.

Het is ook wel beetje lastig om niet groot uit te kunnen pakken, maar wat je niet hebt, kun je niet uitgeven. Dan geef je ook een verkeerd beeld af, volgens mij. Zalingo komt nog met het goede idee om in de uitnodiging precies te zetten wat gasten kunnen verwachten.

En ook al hebben we nu flink bezuinigd op de kosten, het budget is nog steeds niet toereikend.

Ik kom voor mijn eigen activiteiten zelf al 200.000 Rwf tekort; €136,--. Ik kan hier echt niet aan bijdragen nu.

Bosco en Divine gaan de helft van het schoolgeld later betalen aan school en dragen nu 100.000 Rwf bij. We moeten nog ergens 100.000 Rwf (€ 68,--) vandaan zien te halen. Dat klinkt als peanuts, maar voor hier is het heel veel geld.

En op het moment dat we zitten te dubben, komt er een boeking binnen op het nieuwe gasthuis. Waar ik nu dus ook woon. Een stel dat 1 nachtje wil overnachten en ze zijn al onderweg…. Ehm…… dat gasthuis is nog niet klaar ??!! Blijkbaar heeft Booking.com het al op de website gezet?!

Dus stoppen we de vergadering en gaat Bosco met het team een gastenkamer daar poetsen en netjes maken. Bijkomend voordeel: een deel van wat de gasten betalen, gaat naar Akagera Good Neighbours. Dus wellicht zijn we wel al ietsje dichterbij.

De kinderen hebben gistermiddag van Zalingo geleerd om armbandjes te maken. Natuurlijk in de kleuren van de Rwandese vlag. Ze vinden het erg leuk en het is weer heel stil, volop concentratie.

Omdat ze het zo leuk vinden, heb ik bedacht dat we ook armbandjes maken voor de kids van de AVES Plus klassen. Om ze te bedanken voor het inzamelen van geld voor de grote schommel.

Terwijl ik dit zit te typen, wordt de stapel armbandjes op mijn tafel steeds groter.

En die schommel gaat er al snel komen. Gisteren hebben Bosco en ik overleg gehad met de timmerman.

Na 3x gevraagd te hebben óf ik niet voor verrassingen kom te staan tijdens het maken, zetten we de prijs vast. Het wordt niet alleen de schommel, maar ook een duikelrek in 3 hoogtes. En hij zegt ook nog toe dat het er staat vóór de opening?! Ik vind dat megasnel, bomen moeten nog gezocht en gezaagd worden én dat hout moet dan ook nog drogen. Maar goed, ik snap wel dat Bosco het héél graag wil laten zien op de opening.

Ik heb ze ook nog het telefoonnummer van Modeste gegeven, de timmerman van Shangi.

Duimen maar dat het lukt.

Ik ga zo even hier de hondjes knuffelen. We hebben ze namen gegeven: Cheetah, Tiger, Simba. De vierde pup houdt zich voorlopig nog ver van ons en de broertjes/zusjes. Dus heb ik bedacht dat we die Shy noemen.

De grote hond hier noemen we Bobby. Die springt met gemak over de muren én heeft zijn eigen route. Twee dagen hier, twee dagen bij Bosco, een dag bij de koe achter de muren.

We proberen ze beetje te trainen met wat commando’s als zit en blijf.

Ze zijn nu zover dat ze voor de deur gaan zitten/liggen. Grappig om te horen dat Theogene (broertje van Bosco die hier ook even woont) nu ook de honden bij naam probeert te noemen en te roepen. Waar hij eerst met verbazing naar ons stond te kijken, probeert hij het nu ook.

*Zaterdag*

Ik neem vrij vandaag! Dus hebben we geen wekker gezet. Zalingo is toch al voor zevenen vertrokken om te gaan hardlopen. Hij komt pas na negenen weer terug, maar wel met een zak mandazi’s. Lekker als ontbijt.

Daarna gaat hij alle was doen, gewoon buiten met de hand, koud water, en wasmiddel dat ze hier OMO noemen, muziekje aan op de telefoon. Hele klus, waar hij wel zeker twee uur mee bezig is. Ook onze schoenen worden grondig schoongemaakt. Ik heb nog nooit zulke witte tennisschoenen gehad, inclusief veters. Ondertussen reorganiseer en poets ik de keuken. Daarna een middagslaapje én om 15.00 uur gaan we naar het centrum om de laatste spullen te kopen. Aardappelschilmesje, 3 bakjes met schroefdeksel voor mijn noten en abrikozen. Een aardappelschiller én 3 kleine schilmesjes. Poederkoffie! , honing, mayonaise (heel belangrijk voor Z), worst, vlees, spaghetti. En een watertap van 20 liter. Normaal gesproken betaal je een bedrag voor de tap en een bedrag voor het water dat erin zit. Ik word gematst, ik mag de tap lenen én hoef alleen het water te betalen. Lief!

Zalingo kookt weer vandaag en laat mij zien hoe ze hier het vlees klaarmaken. Gewoon frituren in olie. Geen succes voor mij, het vlees wordt taai, ik krijg dat niet weg. De groentesaus en rijst smaken wel heel goed. Volgende keer gaan we het vlees koken.

Het is overigens de eerste keer dat ik hier vlees koop. Ik durfde dat nooit aan, maar nu ik binnen ben geweest bij de slager en heb gezien hoe schoon het is, kan ik dat wel vaker gaan doen. Als ik tenminste een goede manier vindt om het klaar te maken.

Mijn vlees gaat dus naar de honden, die er heerlijk van smullen met zijn vijven. Zelfs Shy begint nu mee te doen aan mijn knuffelminuutjes. Bobby is een grote hond, die het liefst op schoot wil.

Hij luistert prima naar mijn Nederlands, geen probleem. Ik heb nu regelmatig 4 honden voor mijn deur liggen en het liefst komen ze binnen. Dat gaan we dus niet doen!

Kabarondo is echt een leuke plek! De shopjes en de markt zijn netjes, de producten zien er goed uit. Dat was in Kabarore wel anders. Maar misschien komt het ook omdat ik daar pas eind van de dag naar de markt kon én nu was ik ’s morgens. Maar ook de shops zien er georganiseerd uit. Vandaag was ik in een shop die je de Rwandese Blokker zou kunnen noemen. Echt heel veel huishoudelijke materialen, netjes geordend op planken. En waar ik ook naar binnen kijk, het is echt overal netjes.

Theogene woont hier tijdelijk totdat zijn school begint én merkt op dat we wel veel spullen kopen. Die heeft nog niet doorgekregen dat we hier wat langer zijn dan de gemiddelde gast. Wanneer we koken, kan hij ook ervan mee-eten als hij wil. En ook de watertap staat tot zijn beschikking.

Ik heb een zitstoel uit de woonkamer gehaald én in mijn kamer gezet. Dat zit toch wat fijner dan steeds op mijn bed of op mijn vloer.

Morgen gaat Zalingo voor 3 nachten terug naar Kigali. Er zijn plannen om een coöperatie van professionele muzikanten op te richten en hij is daarvoor uitgenodigd. Ik zie dat hij daar heel blij mee is. En hij wil zijn huis checken. De landlord is overigens van plan veranderd, hij mag deze maand nog 60K betalen én dan volgende maand 70K. Wat Z. dus niet van plan is, zonder verbeteringen. Als het elke maand een discussie wordt, denk ik dat hij toch uit gaat kijken naar een ander huis. Wel echt heel jammer voor hem, weer verkassen. Maar misschien loopt het niet zo’n vaart. Afwachten maar…….

Hij zal ook wel 2 dagen motor gaan rijden om weer wat geld te verdienen. Hier verdient hij niets, doet het werk met kinderen en moeders vrijwillig. Maar zijn huur en kosten gaan natuurlijk wel gewoon door. …

Morgen dus nog een vrije dag voor ons samen én dan kijken hoe de week gaat verlopen. De afsluiting van het zomerkamp is donderdag en vrijdag is het uitje naar Akagera Park met iedereen. Als er geen kink in de kabel komt ……….