Zaterdag

Ik zit op het dakterras van Nziza View. Net een uur aan mijn Kinyarwanda huiswerk gezeten. Heel voorzichtig beginnen mijn hersenen wat te onthouden. Gewoon maar met verstand op nul de opdrachten proberen te maken. Heb van de 1e 24 werkwoorden nu een spelletje gemaakt op papiertjes. Elke dag maar herhalen en ezelsbruggetjes proberen te vinden.

Ondertussen hebben Zalingo en ik van een songtekst van Munga (mijn online Kinyarwanda leraar) een song gemaakt. Een simpel liedje dat gaat over Kinyarwanda leren en Rwandees zijn. Met een song leer/onthoud ik wel makkelijker. We hebben de song opgenomen op een audio en naar Munga gestuurd. Die ging door het dak!

Nu zit Zalingo in onze kamer de volgende song te maken, voor Akagera Kids.

Eigenlijk willen we alle songs op gaan nemen in de studio. In een redelijke studio (dus niet de slechtste, maar ook niet de beste) kost dat 50.000 Rwandese francs per song! Blijkbaar maakt het dan niet uit hoelang je erover doet. Er zijn nu iets van 12 liedjes, dus reken maar uit: rond de 405,—

Das best nog een heel bedrag.

Ik heb nog niet helemaal duidelijk hoe je er dan daarna ook geld mee kunt verdienen. Op verschillende platforms zetten, zeggen Zalingo en Mike. Het zou mooi zijn als Munga de kosten van zijn song voor zijn rekening neemt.

Het zijn leuke zingbare liedjes in het Kinyarwanda met een boodschap erin, die in scholen én lesprogramma’s gebruikt zouden kunnen worden.

Hoop dat ik ergens dat balletje aan het rollen krijg.

Gisteren lag ik er weer af! Voor de 5e dag diarree en moe. Dus heb ik er een ORS en een diarreeremmer tegenaan gegooid én heel veel geslapen. Niet gegeten, alles stond me tegen. Zijn nog wel ‘s avonds de markt opgelopen om 2 appels en 2 sinaasappels te halen. Dat smaakte wél goed!

Vandaag voel ik me weer een stuk beter. Maar blijf even aan het fruit eten en water/thee drinken. En wat digestive biscuits, die smaken ook goed. De rest laat ik nog even achterwege.

‘s Middags rijden we op de moto naar downtown om materialen voor de moeders te kopen die geld hebben meegegeven. Het is me nog steeds niet duidelijk of dat voor de groep is óf voor een aantal persoonlijk. Laat ik maar even los: er wordt voor betaald.

Daarna rijden we naar het huis van Zalingo, een hele verbetering met zijn vorige huis. Groter, rustige veilige plek. Het is lastig voor mij om aan jullie uit te leggen hoe hij woont. Kale muren, beton op de vloer, lappen voor de ramen (wel schoon en heel, de slaapkamer heeft zelfs een hele kleurige). Slaapkamer heeft een mat met een matras op de grond en wat haken aan de muur. De woonkamer heeft wat plastic op de grond, een lage tafel en 3 krukjes, een klein kastje en een waterfilter. Er is een kleine ruimte om te koken, op houtskool. Een kleine ruimte om kleren te wassen. Een kleine ruimte om spullen om te bergen.

Kaal, maar netjes en georganiseerd. Het toilet, het in de grond, moet hij wel delen met anderen. Er is binnen zijn huis nog een ruimte achter dat toilet, hij heeft de landlord voorgesteld om daar een toilet te maken. Daar is nog geen reactie op gekomen.

Wel wil de landlord nu, na 3 maanden, de huur verhogen! Dan zal hij toch eerst met verbeteringen moeten komen, zegt Zalingo.

‘s Avonds gaan we nog naar een soort van concert. Ik had mijn verwachtingen wat te hoog. Zalingo had een uitnodiging en even avondje muziek had ik wel zin in . We kwamen terecht bij een Iers restaurant, waar buiten een groot podium stond. Dat het buiten was, was wel lekker. Op het podium stond een Engelse zanger op leeftijd, met muziek op de IPad en hij zong dan mee. Wel afwisselende genres; ska, rock, reggae, country. De Rwandese jeugd bleek in staat op alles te dansen. Hij deed me ontzettend denken aan de zanger in Love actually, die een comeback probeert te maken. Ik heb hem ook nog even gesproken: hij woont nu hier in Rwanda, want in Engeland is alles “bad”, zegt hij.

Ik denk dat er hooguit 50-60 mensen waren.

Zondag

We vertrekken vandaag naar Kabarondo, terug naar Akagera Kids.

Ik zit nu dit hier te typen, wachtend op Zalingo die een taxi aan het zoeken is.

Hij moest vanmorgen om 06.00 uur de moto wegbrengen, veilig neerzetten bij een vriend omdat we weer een tijd weg zijn.

Om 07.00 uur was het car free day hier in Kigali, wat betekent dat tot 10.00 uur wegen gesloten zijn. Hij moest dan ook voor een deel lopend terugkomen.

Hij heeft nog wat geslapen en toen inpakken en lunchen.

Ik hoor nu een taxi aan komen rijden……

We gaan dus op weg!

Maandag

We zijn gisteren laat in de middag aangekomen bij Akagera Neighbours. Het lijkt de bedoeling dat ik nog 3 nachtjes in mijn kamer hier slaap en dan verkas naar het andere huis. We zijn er vanmorgen om 7 uur even heen gelopen. Konden even binnen de poort rondlopen. Er zijn 4 puppies, maar er zit weinig enthousiasme in. Drie liggen er op een kluitje, eentje ligt verderop. Geen begroeting, geen geblaf.Als ik wat dichterbij ze op mijn hurken ga, wordt er wel wat gekwispeld, maar ze komen verder niet in beweging. Niet echt een goed teken, vind ik.

Ik kan het huis niet in, ze zijn wat aan het metselen, dichtplakken met klei rondom. Ik merk aan Zalingo dat hij er nog niet zo enthousiast over is. Het idee dat ik daar in mijn uppie ga zitten, staat hem niet aan. Hier vinden ze alleen zijn niet fijn. Maar ik kan hem toch ook niet nog 5 weken bij zijn werk weghouden:

We lopen even door naar het stuk grond van de zonsopgang/ondergang. En daarna weer terug voor ontbijt. Daarna gaat Zalingo kleren wassen en ik kijk bij de kids. Die zijn karate aan het doen. Daarna is er pap en mandazi. De pap is gemaakt van mais, shogun en soya. Ziet er een beetje uit als dikke chocolademelk. Een aantal kids hebben daarna corveetaken. De rest rent wat rond en speelt tot ze terug zijn. En het tijd is voor traditionele dans.

Het been van Marcel ziet er goed uit. De medicijnen doen hun werk.

Ik neem de touwtjes over in het middagprogramma. We gaan een spelletjesmiddag doen. Vorig jaar heb ik spelletjes meegenomen, kijken of ze die nog kunnen. Het is even een dingetje om ze uit diverse dozen te vissen, maar na wat uitzoeken en opnieuw sorteren, zijn we er klaar voor. Christopher helpt me met vertalen van de uitleg en een aantal kids weten het nog van de vorige keer. We doen de spelletjes in een circuit. Steven heeft een Tetris puzzel in handen gekregen. Er zijn er twee, heb ze allebei gewoon aan iemand gegeven. Steven is een echte doorbijter! De kids zijn al met een 3e spelletje bezig en hij probeert nog steeds de puzzel op te lossen. Hij wil ook geen hulp, gewoon het zelf uitzoeken. Ik ben druk met mijn speedscupsspel bezig als hij stralend naast me staat. Gelukt!! Wat een topper!

Het valt me op dat ik bij de meeste kinderen maar 1x iets voor hoef te doen. Ze pikken het snel op.

Ik ga wat eerder weg bij de spelletjes. Mij Kinyarwandales begint om 16:00 uur. Met Munga ben ik een uur bezig met 20 basiszinnen en mogelijke antwoorden te leren. Gewoon simpele zinnetjes. We werken samen in hetzelfde document. Ik typ in het Kinyarwanda, hij corrigeert als het nodig is. En ondertussen stel ik vragen in het Kinyarwanda en hij antwoordt. Het uur vliegt voorbij en we zijn op de helft van het document. Dus gelijk een nieuwe sessie geboekt morgen om 09.00 uur.

Alexi werkt nu aan een verzoek aan Akagera National Park om met alle kinderen én coaches daar een dag naar toe te gaan. We hebben even getwijfeld of alle coaches wel mee moesten, maar na 6 weken zich 100% in te zetten voor het zomerkamp en er nog nooit geweest te zijn, vonden we ook dat ze dat verdienen.

Zij moeten ons vrij entree verlenen, wat ze in hun beleid hebben staan. Het is nog even de vraag of ik als international ook gratis mee mag. En aangezien mijn budget nu al niet toereikend is waarschijnlijk (eerst moet de schommel gezet worden, Bosco moet even flink onderhandelen over de prijs) ben ik continu aan het afwegen of ik dan wel meega. Dat kost me $100. Wat ik als toerist er wel voor over heb, in een goede safaricar en gids. Maar in een minibus....?

Aan de andere kant kan ik het niet maken om niet mee te gaan, geen foto’s te kunnen maken én niet de beleving van de kids mee te maken.

Om iedereen mee te krijgen, hebben we 2 bussen nodig (een grote én een kleine), 1 gids (Bosco kan zelf de 2e gids zijn) én 39 lunchpakketten. Dat zijn voor mij dan wel de kosten die drukken op het budget.

Ik slaap er wel weer een nachtje over......