Zaterdag

Grootste deel van de dag besteed aan regelen van mijn bankaccount. Die bestond nog, maar er moest een nieuwe pasfoto op én ik moest een nieuw pasje. De pasfoto had ik in mijn kamer laten liggen. Dus die ben ik gaan halen (was om de hoek) en toen mochten we eigenlijk de bank niet meer in. Ze gingen sluiten. Maar na mijn uitleg mocht het toch nog! Gelukkig maar, want ik had alleen vandaag om dat te regelen.

Om 14.00 uur was ik daar klaar, best snel in 2 uurtjes geregeld.

Jemima van Correctbook Rwanda kwam daarna de inktpotjes ophalen. Leuke ontmoeting, mooi initiatief, goed verhaal. Meer weten? Check maar even op mijn Facebook of LinkedIn of op hun website Correctbook.com.

Daarna hele late lunch, nog uurtje gewerkt aan mijn Kinyarwanda huiswerk en op tijd slapen.

Zondag

Wekker op 05.15, uit bed, koffers nog een keer checken en Landry was er al om 05.30.

Buiten op tafel stond ons take away ontbijt, goed geregeld!

Helaas had hij een andere auto bij zich dan afgesproken. Ik had al besloten 2 koffers achter te laten in Tea House, maar nu heb ik ook het kastje van Gerjanne daar laten staan. Die moet Landry meenemen als hij me komt halen.

Hele leuke relaxte reis gehad! Onderweg de 2 volleybaltrainers opgehaald. Jean Paul is van beroep advocaat maar ook coach van het nationale volleybalteam én geeft dus ook de volley4life training die we deze week bij Twiga dukina gaan doen. Onderweg is hij nog bezig met iets van/voor het Olympic beachvolleybalteam te regelen, in het Frans, kan het daarom niet helemaal volgen. Zijn Engels is goed, leuke gesprekken. Christine is basisschoolleerkracht en dus ook trainer. Haar Engels is niet zo goed, maar dat is meer het niet echt durven, denk ik.

Het is zó gezellig in de auto dat we de afslag naar Shangi missen. Waar we pas na 20 minuten achterkomen. Doordat het netwerk slecht is, heeft Gerjanne al lang Stop!!!! Jullie zijn te ver! geappt. Maar ja, dat zagen we dus niet……

Bij Gerjanne uitladen en een kop thee voor ons en Landry die daarna de reis weer terug moet maken.

Dinsdag

Het is 18:09 uur en we zijn net binnen na de 2e dag van de volleybal4life training met coaches en kids. Hoe lekker om nu een kopje poederkoffie te kunnen drinken!

Allereerst mijn complimenten aan dit initiatief van Nevobo, maar vooral ook aan Gerjanne! Wat een organisatie is er nodig om dit voor elkaar te krijgen. Je moet overal aan denken! Van flesjes Fanta bij de lunch (die al weken niet te vinden zijn in Shangi), elke dag genoeg ingrediënten om te koken voor 24 man/vrouw, een kookteam (het eten is rijst, aardappelen, bonen en een soort prei/spianzie wat heerlijk smaakt! M), water in het centrum, water op de playground, melk en mandazi voor de 20 kids zodat ze een gevulde maag hebben bij de start, en nog tig andere dingen die ik niet allemaal ga noemen. Veel logistiek nodig voordat je überhaupt kunt beginnen.

De coaches hebben elke dag ook nog taken hierin, naast het volgen van de training.

Volleybal4life is een hele leuke, sportieve manier om vaardigheden en kennis te ontwikkelen over gender equality en gender equity, emoties, buitensluiten, eigen waardigheid. Methodieken als de vier powers: kracht van binnenuit, kracht van kennis, kracht van samenwerking, kracht van de supporters. Heel belangrijk is ook Reflect, Connect, Apply. Na elk spel worden er vragen gesteld. Reflect: wat gebeurde er in het spel, wat voelde je je, wat gebeurde er met de ander of met de groep. Connect: welke dagelijkse gebeurtenissen geven je ook wel eens dat gevoel? Welke situaties kun je linken aan dit spel? Hoe ga je daarmee om. Apply: wat kan je veranderen of toepassen als je er weer tegenaan loopt. Hoe kan het anders?

Het is echt niet makkelijk om dit te leren. Je leert dit niet van 1 spelletje. Dus oefenen we dit na elk spel. ‘s Ochtends met de coaches en ‘s middags met de coaches en de kids.

Er zit een mooie opbouw in het programma tot nu toe: elkaar leren kennen, elkaar context ontdekken (waar woon je, hoe oud ben je, hoeveel mensen ken je hier etc), het verschil tussen sex and gender, met elkaar contact maken op een positieve manier, dealen met emoties, je talent ontdekken, waar ben je trots op, waar is je familie trots op? Er gaat veel tijd zitten in het goed begrijpen en oefenen van de activiteiten en de laag eronder. We komen eigenlijk niet toe aan het eigenlijke volleybalspel, maar dat is ook niet het doel van dit programma.

Morgen wordt een hele speciale dag: dan staat Over de streep op het programma. En je persoonlijke verhaal durven vertellen en je dromen delen.

Het zijn intensieve dagen! Maar heel waardevol.

Dag 4 gaat over doelen stellen, dag 5 over je dromen en doelen durven te realiseren.

En dag 6 zaterdag wordt een afsluitende ochtend met 250 kinderen!

Verslag volgt…..