Vrijdag

Het is 15.30 uur.

Ik ben op de helft van de vlucht, we vliegen over de Sahara, alleen maar zand. 

Het ging allemaal lekker vlot. Bart, bedankt voor het wegbrengen en het tillen van mijn 3 koffers. Eén voor Gerjanne met vooral veel spullen van Nevobo voor de volleybal4life training en 1 banner, 22,3 kg. Heb nog geprobeerd er iets bij te doen, toch nog een judopak of een spelletje, maar dan schoot hij steeds over de 23 kg. Dus na 4 pogingen gestopt. Eén met tenten, slaapzakken en de andere banner, 22,9! Heb 1 tent en 2 slaapzakken thuisgelaten, kreeg ze niet in de tas. Ruzie met die “Turkentassen” (ik heb dit woord niet bedacht!) eerst trek ik een ritssluiting eraf, daarna trek ik een tas kapot in de poging toch 8 slaapzakken mee te nemen en daarna nog een keer overnieuw beginnen omdat ik mijn bagageweger ineens kwijt ben. Alles afgezocht…… hij zal toch niet ….. ja, hoor in de tas belandt. Grrr. En één met 50 inktpotjes voor Correctbook Rwanda en mijn eigen spullen, o.a. haken en wervels voor de schommel.

Ik hoop maar dat de inktpotjes niet gaan lekken! Ook 22,9. Yes! Heel knap van mezelf. 

Kon mijn handbagage alleen niet onder de 12 kg houden. Drie keer bedacht wat er dan uit moest, maar ik vond toch echt dat alles mee moest. Dus op hoop van zegen. Erop vertrouwend dat die niet gewogen hoefden, en gelukkig bleek dat zo te zijn. 

De vliegreis besteed ik als een digital nomad. Ben gewoon aan het werk op de laptop: nog wat dingen op papier gezet voor mijn opvolger, had ik beloofd en nu mooi de tijd ervoor. En gewoon eens een keer opschonen, alle downloads er eens afgooien! Foto’s op de telefoon opschonen, alle Carrouselkids in de prullenbak ivm de privacywetgeving. Beleef het hele schooljaar weer opnieuw! 

Boekje lezen, eten/drinken zonder naar een film te kijken., muziek luisteren. Volgens mij kom ik minder gaar aan deze keer. En de tijd vliegt! 

We landen keurig op tijd, prima vlucht. 

Nu is het 21:40 en zit ik buiten mijn kamer. Immigratie heeft mij keurig een East Africa visum gegeven, zodat ik langer kan blijven dan 30 dagen. Ik moest  even wachten totdat er een bagagekarretje vrij is, maar de koffers stonden er al. Dus ff gewicht heffen en naar buiten om mijn short cut driver te vinden. Ik noem hem zo omdat hij altijd moppert op het verkeer en dan short cuts gaat doen. Als we naar buiten lopen, staan er veel mensen om veel mensen op te halen. Dat gaat altijd gepaard met foto’s nemen. En wij moeten daar doorheen laveren met een volgeladen zware bagagekar. 

En dan hoor ik iemand mijn naam roepen.

En nog een keer? Het is Landry, die toevallig op het vliegveld staat om mensen te ontmoeten. Superleuk om hem al even te

zien. Landry is de gids die vorig jaar mei Menno door Rwanda reed en bij Twiga dukina terecht kwam. Via hem ken ik Zalingo, omdat zij vrienden zijn én hij mijn djembé’s heeft gemaakt en de workshops heeft gedaan en inmiddels ik mijn vriend is. Die onderweg is naar Tea House waar ik verblijf.

Landry gaat mij zondag naar Gerjanne rijden. Het is maar goed dat ik hem even spreek want hij heeft het over maandag……

Ik ga hem er morgen nog wel een paar keer aan herinneren. 

Nu eerst mijn fruitsalade opeten en straks lekker slapen. 

Oh en nog even de inktpotjes controleren……