In mijn vorige verhalen schemerde het al door! En afgelopen donderdag heb ik de laatste stap gezet. Mijn ontslagbrief ingediend bij AVES. Dat is dan mijn 2e ontslagbrief, ik heb het 4,5 jaar geleden ook al een keer gedaan. Het voelt wel anders om het nu weer te doen.

De bedoeling is wat langere periodes in Rwanda te zijn (2-3 maanden) én periodes in Nederland. In de Nederlandse periodes werk ik gewoon bij AVES op 0-uren basis. Ook dat heb ik al eerder gedaan, toen ik terugkwam uit Rwanda in de COVID-tijd.
Het voelt wel beetje dubbel; mijn hart ligt óók echt bij de kinderen van de Carrousel, met alle culturen en NT2-onderwijs. Maar ik wil ook graag uit het keurslijf van 5 dagen werken, 2 dagen huishouden en wat privé én weer door. Door omstandigheden op het werk afgelopen jaar ben ik van 3 dagen, naar 4 dagen, naar 5 dagen werk gegaan. Nodig in het werk, maar privé is het niet wat ik wil/nodig heb. En ook uit het keurslijf van alles wat moet, in een trein stappen die vervolgens een jaar doordendert. Het in de vakanties naar Rwanda willen, heeft daar ook mee te maken. Dat is superleuk, maar bij thuiskomst stap ik meteen weer in diezelfde trein en maakt dat ik achter de feiten aanloop.

Na de gesprekken met Bosco in de meivakantie en het idee dat ik daar ook echt wel iets te brengen heb, heb ik nu toch de knoop doorgehakt. Meerdere opties zijn onderzocht (al eerder over geschreven) en deze voelt het beste.

Nog een keer het concept uitleggen maar.
Akagera Good Neighbours is een lokale liefdadigheidsinstelling op het gebied van sociale bescherming, die zich voornamelijk richt op de
kwestie van kinderen die in Rwanda gewoonlijk ‘abamarine’ worden genoemd. Deze bijnaam komt van
hun bendegedrag, waaronder het met geweld grijpen van draagbare eigendommen van voorbijgangers en
verdwijnen in voornamelijk wetlands in de buurt van wegen of straten. De meesten van hen gaan niet naar school en
leven in erbarmelijke omstandigheden, ver weg van hun families. Ook onze kinderen hebben dit als voorgeschiedenis en niet iedereen leeft bij hun ouders, maar bij een pleeggezin (die het ook niet breed hebben).
De kinderen komen in het weekend en tijdens de vakantie bij elkaar voor coaching en counseling op het gebied van waarden. De sleutel is dat van de straat moeten blijven en ze bezig moeten blijven, zodat ze niet terugvallen in straatgewoonten.
En hun ouders/verzorgers volgen het vrouwenprogramma, waarbij die vaardigheden leren om goed voor zichzelf en de kinderen te kunnen zorgen, sociaal-emotioneel en financieel.

Partner bij Akagera Good Neighbourhood moet je breed zien. Ondersteuning en advies bij het begeleiden van de kinderen en de moeders, social media onderhouden en teksten schrijven en foto's/video's maken voor het programma met kinderen en hun verzorgers, maar ook voor de toeristische tak van Akagera Good Neighbourhood. .
En natuurlijk wil ik ook tijd maken voor Twiga dukina en Gerjanne, daar ook af en toe weer even zijn. Over en weer kunnen beide projecten ook van elkaar leren.

Bosco, Divine en Alexi hebben me een begroting gestuurd voor 2 maanden zomerkamp. De plannen zien er echt heel goed uit, het benodigde budget is fors! Ik heb al verschillende bezuinigingen voorgesteld maar tegelijk ook wat kwaliteitsvoorstellen, die vervolgens maken dat het budget nog steeds fors is. Zó fors, dat ik het niet kan voorleggen aan mijn netwerk, alleen op wat concrete dingen zou ik mijn netwerk kunnen bevragen. Zo zou ik graag Zalingo een week laten komen voor de djembés, liedjes schrijven en zingen én armbandjes leren maken. Mike, de vriend van Zalingo, is kunstenaar en die zou ik graag een week willen laten komen om met de kids te tekenen en te schilderen. Ze gaan beiden een voorstel doen voor de benodigde materialen, maar ik zou ze ook graag vrijhouden van de kosten van kost en inwoning én een dagelijkse vergoeding. Want hun huur en andere kosten gaan wel gewoon door.

Het complete zomerkampplan is ronduit ambitieus!
Er zullen in totaal 40 kinderen aan meedoen. Dit zijn de 15 (straat)kinderen die al in het programma zaten, plus 5 kinderen die onlangs zijn toegevoegd. Aangevuld met 20 kinderen uit de gemeenschap rondom Akagera Neighbours. Niet alleen voor de gezelligheid maar om te leren van elkaar op sociaal-emotioneel gebied: vaardigheden als samenwerken, inlevingsvermogen, doorzettingsvermogen etc. Het kamp zal een positieve impact hebben op de omgeving én op de kinderen als groep én individueel. Maar ook op de positionering van de NGO bij lokale leiders en in de gemeenschap. Wat weer belangrijk is voor hun bestaansrecht.
De grootste kostenpost zijn de coaches die de kinderen moeten gaan begeleiden. Op 40 kinderen zijn minimaal 4 coaches nodig, vind ik, liever nog 1 of 2 extra. Voor 44 - 46 mensen is eten nodig. Een beker melk en een mandazi (soort oliebol die hier veelal als ontbijt wordt gegeten) bij de start en één maaltijd per dag (met 1x vlees in de week en 1x een ei in de week).
Het programma gaat bestaan uit spelen, sporten, lezen, muziek, dans, knutselen, trauma tapping én het aanleren van en oefenen met sociale vaardigheden.

Er is 1 excursie opgenomen naar Akagera National Park, met het park is al afgesproken dat de kinderen gratis naar binnen mogen. We moeten alleen zorgen voor eten én transport. Dat er gratis entree is geregeld, is zó bijzonder! Het zal hoogstwaarschijnlijk de eerste én de laatste keer zijn voor deze kinderen dat ze het park kunnen bezoeken. Veel van mijn Rwandese vrienden en kennissen zijn er nog nooit geweest én zullen er waarschijnlijk ook nooit naar toegaan. Ook al hanteert het park minimumprijzen voor Rwandezen, het is alsnog voor velen te duur.
Eén van onze 3 safarigidsen, Justus (die ook bij mijn verjaardag was) is een hartstochtelijk pleitbezorger om kinderen kennis te laten maken met de wonderen van het park en de wilde dieren. Zijn droom is om elke 6 maanden 30 kinderen naar het park te brengen, zodat ze uit eerste hand ervaringen en kennis over het park en de wilde dieren kunnen opdoen. Dit streven weerspiegelt zijn diepe toewijding aan natuurbehoud en zijn hoop om de volgende generatie natuurliefhebbers te inspireren. Hopelijk zijn onze kinderen het begin van het uitkomen van zijn droom.
Een ander project waar we de kinderen in mee willen nemen, is het leren metselen van een muur. Voor de oudere kinderen een belangrijke vaardigheid (zelfstandigheid, ondernemerschap, doe-het -zelf skills), voor de jongere kinderen een gelegenheid om te experimenteren met stenen, water en cement.

Ik zie absoluut de waarde van dit zomerkamp!! Het gaat echt het verschil maken voor deze kinderen in hun vrije zomermaanden.
Van alles leren in plaats van misschien wat taakjes thuis én rondhangen op straat met alle gevolgen van dien.
Maar het staat of valt met het vinden van het benodigde budget.

Aankomend weekend komt de Hongaarse "partner" organisatie Close to Africa op bezoek bij Akagera Good Neighbours. Het zomerkamp wordt ook aan hun voorgelegd. . Hun sponsors sponsoren een aantal van onze kids én ze kopen als het goed is deze keer alle manden die gemaakt zijn door de vrouwen. Hopelijk komt er van hen ook een bijdrage aan het budget?
Er wordt ook nog gebeld met Laszlo, ook een Hongaar die de zondagse maaltijd voor een aantal kinderen sponsort.
Maar ik heb er een hard hoofd in dat hiermee het zomerkamp haalbaar wordt.

En dus !?? Ben ook ik op zoek naar sponsors en fondsen!
Wie kan ons helpen óf zet ons op het spoor van fondsen? Ik hoor het graag!