De dag begon met een lieve video van de kleinkinderen en aanhang.

We starten de dag net als gisteren. De moeders zijn er weer op tijd en de sfeer zit er beter in, bij iedereen. Ze leren vandaag iets nieuws, Zalingo focust zich eerst op de snellere leerders die vervolgens de langzamere onder hun hoede nemen. Dat werkt goed. Sommige moeders zijn er om 17.00 uur nog! En nemen het daarna nog weer mee naar huis. Hoezo gemotiveerd!

Terwijl de moeders en Zalingo bezig zijn, neem ik een video op om te kijken of ik budget bij elkaar kan krijgen voor een grote, stevige schommel op de playground. Ik heb al 1/3 van dat budget bij elkaar door een spontane gever!

Heb vanmorgen ook het budget voor de djembé’s nog een keer op een rijtje gezet. Ik kom helaas zo’n 100 euro tekort. Voorlopig kan ik geen hoezen laten maken.

De lunch is weer bij Bosco thuis en zijn vader is ook aangeschoven. De kids zijn ook thuis; het is een nationale feestdag, Labour dag (dag van de Arbeid). Gezellig!

Met Bosco en Igor (zijn zoontje) loop ik terug om de activiteit klaar te zetten. Ik stuur Igor om een bal te halen bij Alexi. De eerste kids gaan al lekker voetballen. Ik laat Bosco nog weer wat foto’s zien van het speelveld van Twiga dukina. En bedenk ineens dat de autobanden ook geweldig speelgoed zijn. Oh, zegt Bosco, ik heb er wel wat liggen. Terwijl hij die met wat kids gaat halen, begin ik met volleyballen. Daar doet al snel iedereen aan mee.

Divine start na een tijdje een potje rugby. Deze kids zijn nergens bang voor en gaan dan ook voor 300% er tegen aan.

Fijn dat we hebben bedacht om met spel te starten! De sfeer is heel anders!

Daarna gaat Zalingo met ze de song van gisteren herhalen. De belangrijkste boodschap die ze hier uit het lied halen is “mistakes are part of learning”. Het raakt een van de moeders zo dat ze er bij komt staan om het lied met de kids samen te zingen.

Daarna doen we nog een drie kwartier djembé. Voordat ze gaan starten, druk ik ze op het hart dat ze plezier mogen maken. Dat het geen school is en dat het niet perfect hoeft. Ik moet helaas weg om mijn telefoon op te gaan laden en om te kleden, maar als ik op het eind nog even terug kom, zie ik dat het is gelukt! Er wordt echt super muziek gemaakt, wie geen djembé heeft doet mee met klappen en er wordt uit volle borst gezongen.

Ik moest weg om mijn telefoon te laden omdat we om 17.00 foto’s gingen maken van de 3 safari guides waar Akagera Neigbors mee (gaat) werken. Ze willen foto’s voor de website en ik mocht ze interviewen om een leuk verhaal over ze te schrijven voor de website. Haha, ik stel heel andere vragen dan Alexi en Bosco. Die zijn zakelijk en ik ben meer geïnteresseerd in hun persoonlijke verhalen. Eens kijken of we er samen goede teksten van kunnen maken.

Justus kon niet bij de fotosessie zijn, zijn safari car was nog in de garage. Hij kwam ook veel later dan de anderen.

Morgenochtend heel vroeg 06.30 probeer ik hem nog op de foto te krijgen.

Justus heeft geluk. Die blijkt later uitgenodigd te zijn voor mijn surprise verjaardagsfeestje. Na het interviewen loop ik met Bosco naar huis voor het avondeten. Zalingo ben ik al zeker een uur kwijt ……..

Als hij de deur opendoet en ik zie dat het licht uit is, weet ik al wat er gaat gebeuren. Super lief!

Muziek, ballonnen, bloemen, zingen en knalconfetti!

Justus houdt me een taart voor en ik mag het vuurwerk aansteken.

Er is eten en voor mij een cola en als toetje de taart! En natuurlijk speeches van iedereen, zoals ze dat in Rwanda doen.

En, wat ik niet had verwacht, een kitenge.

Ik moet echt een kleermaker zoeken!!