Zalingo gaat om 6 uur hardlopen. Ik word weer wakker als hij terugkomt. Het is 7 uur en ik ga eruit om wat oefeningen te doen. Het licht viel gisteravond al uit en nu weer. Betekent koud water voor Zalingo en ik heb geluk als het licht net weer aanspringt als ik wil douchen. Ik kan de kleine geiser aanzetten.

We ontbijten en dan is Bosco er ook. Die laat ons eerst het kantoortje zien dat hij aan het bouwen is. Ik weet niet wat ik zie als hij de poort opent. Wat een groot stuk grond!

Het ziet er al goed uit.

Hij wil de activiteiten met de moeders en kinderen uit het guesthouse, restaurant en café halen. De groep wordt groter en het gaat elkaar in de weg zitten. Van de landlord mag hij dit stuk achter het guesthouse gebruiken voor in ieder geval 2 jaar.

Ik vind het super en krijg gelijk al een beeld van speeltoestellen voor de kinderen. En ondanks dat Gerjanne druk is met haar bezoek en de gave dingen die zij daar gaan brengen, reageert ze snel op mijn vraag om foto’s van de speeltoestellen bij Twiga Dukina. Met nog wat extra info! Top!

Eens kijken of ik daar een input aan kan geven. Begint met ideeën, daarna gled

Er is elektriciteit in het kantoortje, het plafond zit er nog niet in, maar hij laat het schoonmaken en tafel en stoel inzetten. Blijkbaar heb ik nu een eigen werkplek.

Hierna gaan we aan de slag met de moeders om armbandjes te maken.

Een aantal zitten al te wachten en maken ondertussen kleine kommetjes van riet en onderzetters. Ze pikken het snel op!

Het zijn wel hele kleine kraaltjes. Een van de moeders oogt heel oud, waarschijnlijk is het een oma. Ze heeft een bril op en het gaat bij haar heel langzaam. Maar ze is mega geduldig en gaat stug door.

Divine sluit aan, in het begin doet ze maar wat, maar als ik het nog een keer voordoe en uitleg (ik met mijn ervaring van 1 armbandje maken) is ze in no time klaar. Een paar vrouwen vinden het tellen heel lastig, wanneer heb ik er nu 5 van elke kleur? Bij dat natellen kan ik helpen en met handen uitleggen dat er iets bij of af moet.

Het gaat echt heel vlot, ze zijn vooral enthousiast omdat ze hier geld mee kunnen verdienen. Als ik even wegga om naar het toilet te gaan, vind ik bij terugkomst een Masai op mijn stoel. Ik had hem al gezien bij de grote poort met zijn verkoopwaar. Hij is binnengelopen en weet natuurlijk ook hoe je armbandjes moet maken. Hij schuift aan om te helpen. Wat fijn is voor Zalingo, die heeft zijn handen vol aan 17 vrouwen.

Omdat ik veel foto’s maak en teksten ga schrijven, vraag ik Bosco en Alexi of zij toestemming hebben van de vrouwen om ze op social media te zetten. Wel mondeling maar Alexi gaat nu meteen een formulier opstellen in het Engels zodat ik die kan controleren en dan vertalen in het Kinyarwanda. Half uurtje later heb ik een opzet op mijn Whatsapp en kan hij de vertaling gaan maken.

Bosco is net naar de school van de kinderen geweest om te vragen of de kinderen ‘s middags naar de djembé workshop mogen in plaats van naar school. Hij stuurt de headteacher een lijst met namen van de kinderen. En krijgt gelijk respons: het mag!

De kids zijn er om 2 uur. Divine is er niet en dus moeten Zalingo en ik het samen doen. We doen eerst wat spelletjes in de kring om de namen van de kinderen te leren en we doe de woesj en watermelon wat daar op lijkt. Veel lol! De jongsten zijn 4 jaar, de oudsten zitten in de 1e en 2e van secondary school (voortgezet). Ik had eerst bedacht om de groep te splitsen, maar omdat er dan voor mij geen vertaling is, gaan we met de hele groep buiten op de djembé’s. En dan maar steeds wisselen. Het is weer leuk om te zien wie het snel oppikt en wie het heel lastig vindt. De moeders kijken ook mee ondertussen en genieten van de kids. Er is zelfs een vader komen kijken.

We vragen de moeders later ook om aan te sluiten. Drie durven het aan, het is echt heel moeilijk voor ze.

Om half 5 ben ik er echt zat van en ik app Bosco dat we gaan stoppen. Die is bij de bank en zegt dat hij er over 30 minuten is. Voor mij is dat echt te lang! Dan maar stoppen zonder hem. Maar ik snap ook dat hij ze instructies wil geven voor morgen. Dus app ik nog een keer en dan is hij er met 5 minuten.

Daarna wandel ik met Alexi en Zalingo naar een punt waar je prachtig uitzicht hebt met zonsondergang. Je ziet Burundi, Congo, Tanzania en Rwanda vanaf dat punt.

Ik heb gezegd een korte wandeling omdat we om 18.30 onze eerste vergadering hebben in het nieuwe kantoortje. Alexi houdt zich er keurig aan. Onderweg moet ik nog wel weer wat tests afleggen over de gewassen. En Zalingo begint ook dingen te vragen. Ik kap het snel af, dit is niet mijn eerste wandeling hier en ik niet in de stemming. Gelukkig snappen ze dat.

Na de wandeling is de 1e vergadering. Het NGO team bestaat uit Bosco, Divine, Alexi, Zalingo en ik. Het is een duidelijke vergadering: dit zijn de topics, wat willen we, wat besluiten we en door. Dus nu voor morgen het schema vastgesteld. Elke avond om 18.30 zetten we de vergadering voort.

Heel niet Rwandees, maar heel effectief.

Daarna stort ik in, best vermoeiend allemaal. Ik krijg het eten wel naar binnen, aardappelpuree, groenten én konijn! Daar probeer ik 2 stukjes van. De rest mag Zalingo hebben. Alexi brengt me nog groene thee wat ik meeneem naar mijn kamer. Ik heb last van mijn darmen en ben klaar voor vandaag.

Morgen weer verder.