Een blogje om zelf in de stemming te komen. Over een week vlieg ik naar Rwanda……

Er is weer niet heel veel tijd om ernaar toe te leven, merk ik.

Bezig op het werk, lesgeven, gesprekken, de laatste periode tot de zomervakantie voorbereiden. Er moet nog veel gebeuren om kids af te leveren aan de volgende groep.

Nu met een koffietje bij de HEMA, voordat ik voor het concert van vanavond (projectorkest 75 jaar amateurmuziek) nog even kleding ga halen.

Als het concert vanavond klaar is, gaat de knop op Rwanda. Morgen de grote dingen inpakken. Maandag, dinsdag, woensdag nog werken en dan ben ik vrij. Donderdag de laatste dingen en dan vrijdag op het vliegtuig.

Bosco heeft er zin in!

Die zit met smart te wachten op de djembé’s. Ik had een beetje gehoopt dat hij ze al uit Kigali had gehaald, maar ze staan nog steeds bij Zalingo. Ik hoop dat het geluid straks goed is. Naar mijn idee hebben ze nog niet genoeg buiten in de zon gestaan. Het is nog steeds regenseizoen.

Bosco wil met de djembé’s een “event” (zoals hij het noemt) om Akagera Good Neighbours als NGO te introduceren in de community en daar de lokale leiders bij uit te nodigen. Of ik daar ideeën voor heb?

Nou, ehm, misschien eerst even oefenen met de kids, hun moeders en de coaches?

Het lijkt erop dat hij dat wil laten plaatsvinden in de 1,5 week dat ik er ben. Ik snap hem, de djembé’s met hun logo erop zien er geweldig uit, mooi visitekaartje. Ben heel benieuwd!

De tijd in Rwanda wordt druk zat, denk ik.

De kids gaan gewoon naar school, dus djembé spelen moet na schooltijd en in een weekend.

Maar met de moeders kan het wel overdag én we willen ze leren armbandjes te maken.

Dat wordt Zalingo’s taak.

Ik ga met Bosco en Alexi bekijken of en hoe ik ze kan gaan adviseren en ondersteunen bij het begeleiden van de kids en de moeders. Wat zijn hun verwachtingen?

Bosco zegt dat hij een huis heeft geregeld? Dus dat ga ik ook even bekijken. Een huis in Kaborondo ……… dat kan van alles zijn.

De komende twee weken heb ik gewoon weer een kamer in het guesthouse. Helemaal prima!

Vorige week even op kantoor van Aves geweest om te bespreken hoe werken in Nederland eruit kan zien als ik niet meer het volledige schooljaar beschikbaar ben. Ik hoef me daar geen zorgen over te maken. Alles is bespreekbaar, ik kan altijd aan het werk als ik in Nederland ben, heel fijn!

De maanden oktober, november en december wil ik in ieder geval in Nederland zijn, er komt een 3e kleinkind aan!

Ik hou er ook rekening mee dat ik de komende 2 weken besluit om niet de stap deels in Rwanda, deels in Nederland te maken. Het gevoel is goed, maar echt zeker ben ik pas als ik er weer ben geweest.

Intussen heeft Zalingo met het geld dat ik voor hem had opgespaard voor elke dag dat hij aan de djembé’s moest werken, een “stage” geregeld bij een salon. Hij kan daar een maand ervaring op doen. Hij is op zoek naar een 2e bron van inkomsten. Muzikant zijn, geeft geen basis meer.

Hij kon al dreadlocks zetten én wil nu ook knippen, manicure en pedicure toevoegen aan zijn skills. En dan zijn eigen salon beginnen….

Gelukkig oefent hij ook weer wekelijks met andere muzikanten. Eén keer met een theatergroep en één keer met een nieuwe band. En is hij bezig met een nieuw nummer van zichzelf aan het opnemen in een studiootje. Muziek blijft zijn basis én doel.

De kleding is geshopt, de blog post ik nu én dan focus op het concert van vanavond.

Tot in Rwanda!