Ik heb eens een keer uitgeslapen, tot 08.30 uur. Nadeel is dat je dan gelijk hoofdpijn hebt, maar gelukkig bleef die niet hangen.

Lekker ontbeten in de Bingaloo, zo noemen ze hier de binnenplaats met de overdekte huisjes waarin het eten wordt geserveerd.

Bosco heel even geknuffeld (die laat je dus niet los). Dat moet een gek gezicht zijn, want hij komt maar tot mijn helft. Hij is druk met de catering voor de beurs in Rwamagana.

Met mijn zwarte take away koffie ga ik bij mijn kamer buiten zitten om te lezen.

Het duurt niet lang of Alexi staat voor mijn neus.

Hij wil dat ik even kom kijken naar de vrouwen die matten aan het maken zijn.

Dat ga ik natuurlijk doen. Ze hebben naast het kinderproject en hun moeders nu ook een kleine NGO die Akagera Neighbourhood heet. Het matten maken is daar een onderdeel van. Ze maken dat van bananenbladeren en rijstzakken. Die pulken ze helemaal uit elkaar. Manden maken hoort er ook bij en halskettingen.

Het Zwitserse echtpaar dat naast mij de kamer heeft, is er ook.

En Alexi zou Alexi niet zijn als hij ook niet al een vervolgplan heeft. Het Zwitserse stel wil naar de WOC giftshop dat zo’n 10 km verderop zit. Zij hebben een auto en dus stelt hij voor dat ik meega. Dat vinden we allemaal prima, en hij gaat zelf ook mee. Omdat het stel twijfelt of ze het wel kunnen vinden. Ik weet niet wat hij heeft uitgelegd, maar het zit gewoon aan de rechterkant van de hoofdweg.

Maar voordat we kunnen gaan, vertelt Alexi dat hij een fout heeft gemaakt. Mijn kamer is dubbel geboekt. Hij heeft natuurlijk ook al de oplossing. Ik ga een nachtje in de homestay, bij Bosco en Devine in huis.

En dan de volgende dag weer terug in mijn kamer. De homestay heb ik de vorige keer al gezien, maar nog niet van binnen.

Dus dat moet dan maar.

We gaan bij giftshop kijken en ik koop zowaar iets. Allerlei poppetjes gemaakt van bananenbladeren. Heel leuk, als ik er later mee op straat loop, willen alle kinderen het bekijken.

Daarna kijken we nog in de tuin van iemand. Die is van een dokter uit het ziekenhuis, in de vijftig, heeft geen vrouw en kinderen en dus heel veel tijd, volgens Alexi. Het is een prachtige tuin! Als ik de dokter aan het eind van de dag ook zelf spreek, vertelt hij dat hij er al 12 jaar mee bezig is. En hij heeft net twee Nederlandse dokters uitgezwaaid, Mieke en Maaike. Haha, die namen horen bij mij in Rwanda, grappig.

Daarna loop ik met Alexi en mijn bagage naar de homestay. Als ik daar geïnstalleerd ben, loop ik naar Elie. Die verhuisd is én tot mijn verrassing nu een groot huis heeft! Met marmer op de vloer, een grote woonkamer incl. eethoek. Het huis staat op een compound met zes van deze huizen. Een rustige plek. Wat een verbetering! Slaapkamertjes voor iedereen en een washok binnen. Er is net geverfd en ze zijn de omgeving nog aan het bestraten. Ik heb 6x gezegd hoe mooi ik het vind. Fijn voor ze!

We drinken African tea en Pacifique heeft chips (halfkoude friet) gemaakt.

Daarna spelen we een paar potjes memory met de familie én de buurkinderen die allemaal binnen komen vallen.

Elie ziet er een stuk beter uit dan de vorige keer. Komt door de vakantie, zegt hij.

Daarna loop ik weer terug naar Neighbours en moet Alexi met mij meelopen naar de home stay omdat de batterij van mijn telefoon leeg is. Ik heb niet goed bedacht welke spullen handig zouden zijn om mee te nemen. Dus powerbank mee, sokken aan, lange mouwen en weer terug naar Neighbours voor het diner.

Dat eet ik in de tuin, onder een geweldige sterrenhemel!

Daarna krijg ik het koud en ben ik wel klaar met de dag. En weer moet Alexi dan dus met me meelopen. Hij doet dat vol overtuiging. Bij de home stay lopen 3 honden én daar heeft hij het niet zo op. De honden zijn hartstikke lief, maar hij reageert er verkeerd op. Hij snapt het gedrag niet, ik denk dat dat vaak het probleem is hier met honden. Ze zijn handig voor de bewaking, maar hoe je ze opvoedt is een ander verhaal.

In de home stay blijken Igor en Anotscka nog wakker. Het zoontje en dochtertje van Bosco en Devine, wat een leuke kids! Igor is 6 en spreekt goed Engels. Anotscka is 3 en dol op gasten.

Maar ik ben moe én ga eerder naar bed dan de kids.