Ik zit in de bus, onderweg naar Gerjanne.

Gisteravond werd ik wat ongerust omdat Zalingo niet reageerde op mijn berichtjes en lange tijd niet online was.

Uiteindelijk kwam ‘s avonds om 22.30 uur een berichtje. Berichtje 1: er was een ongelukje. Berichtje 2: van een djembé was het vel geknapt, dus dat hij hij ‘s nacht nog ging repareren.

Ik nog vragen: bedoel je met het ongelukje de djembé? Ben jij oké?

Maar geen reactie.

Ik was na mijn uitstapje ‘s middags gewoon gevloerd! Had nog in willen pakken maar heb dat uitgesteld tot vanmorgen.

Op tijd wakker, telefoon checken, nog steeds geen Zalingo online….. mis zijn goedemorgen.

Dan eerst maar een vroeg ontbijt. Het zit me niet lekker, in overleg met Gerjanne, ik slik de laatste hap van mijn omelet door en ga hem bellen. Hij heeft 3 nummers, de eerste 2 zijn niet bereikbaar, hoor ik in het Frans en Engels. Maar gelukkig gaat het 3e nummer wel over!

Hij is wakker, hij is oké, is aan het pakken.

We spreken wat eerder af dan gepland.

Dus ik ga snel mijn eigen spullen inpakken en bestel een taxi.

Zalingo moet beetje improviseren, hij wilde met fietsen of een driewieler de djembé’s vervoeren, maar het is toch een taxi geworden.

Ook goed, we betalen voor de hele achterbank en 2 stoelen voor onszelf.

We kunnen! De buschauffeur doet 2x het busplein, bij vertrek maakt bij ruzie met een passagier die geen extra stoel wil betalen voor zijn bagage. Is niet veilig wordt er gezegd.

En dus rijden we een rondje, het bomvolle busplein weer op en mag diegene weer uitstappen. Is al 20 minuten later vertrek daardoor.

De weg was heel erg lang, ontzettend warm, flink hobbelig en stoffig. Ik ben te vies om aan te pakken aan het eind.

Om 17.30 zijn we eindelijk in Shangazi, laden de djembé’s in een taxibusje en hobbelen nog een 40 minuten door.

We hebben wel hele leuke gesprekjes onderweg gehad over van alles en tussendoor wordt er geslapen.

In de bus app ik nog even met Eline. Als ik mijn tassen buiten aan het klaarzetten ben voor de taxi, komt mijn “buurvrouw” bellend langslopen. We zeggen Hi en dan hoor ik haar Nederlands praten in de telefoon!’ Huh? We zijn elkaar al paar keer tegengekomen, zonder door te hebben dat we allebei uit Nederland komen.

Ik haal de laatste tas en ga haar dan even zoeken. Maar ze blijkt al weg.

Dus vraag ik Tea House of ze haar mijn Whatsapp nummer willen geven en willen vragen of ze me een berichtje doet.

En dat doet ze. Ze werkt van afstand voor de Universiteit van Kigali en is ook regelmatig een paar weken in Rwanda.

Leuke combi! Helaas vertrekt ze donderdag en komt dan in september weer paar weken.

Wel leuk om elkaar toch even gesproken te hebben.

Terug naar Gerjanne.

We hebben met zijn drieën gegeten en bedacht dat we morgen rustig starten met kennismaken met Zalingo en met de djembé’s. En dan van daaruit wel zien hoe het gaat lopen.

Nu lekker slapen!!