Zeven weken in Nederland! Het voelt als veel langer......

Na 2 weken quarantaine en na wachten op de opening van onze scholen, sta ik inmiddels weer hier voor de klas.
Twee en een halve dag voor een groep 5/6.

Eerste weken met halve klassen gedraaid. De coronamaatregelen waren voor mij, in dit geval, een voordeel want zo kon ik er rustig even inkomen. En dat viel best beetje tegen. Na een half jaar eruit geweest te zijn en in een heel ander tempo te hebben geleefd, moest ik flink schakelen. Mijn routine kwijt, 10x op een dag bedenken: Jeetje, hoe deed ik dat ook alweer?
Gelukkig ook hallelujah momentjes onder het lesgeven: Oh ja, zo ging het!

Maar het is net als fietsen of schaatsen, lesgeven verleer je niet en na een paar dagen kwam de routine en de snelheid weer terug.

Toch waren de afgelopen weken best verwarrend en emotioneel. Na een aantal dagen lesgeven vraagt Rwanda of ik mijn contract na september wil verlengen én 10 minuten later vraagt de directrice van school of ik na de zomervakantie nog een zwangerschapsverlof wil doen in groep 7/8.
Dilemma! Ik kan nu namelijk niet in de toekomst kijken, wat natuurlijk nooit lukt, maar ook met wishful en positief denken, red ik het nu niet. Ik kan alles heel graag willen maar hoe realistisch is het? Wat is wijsheid?

Ik probeer her en der antwoorden te vinden op vragen als: Kunnen we nog wel vliegen straks? Kunnen we terug? Wanneer dan en hoe? Welke maatregelen/beperkingen kom je dan tegen? Moet ik het hele proces qua medische geschiktheid en trainingen weer opnieuw doen? Gaat het me financieel lukken om het nog eens aan te gaan? Het leven hier is veel en veel duurder en ik moet eerst mijn spaartegoed weer aanvullen om een goede buffer te hebben.
Er zijn geen antwoorden op deze vragen, omdat niemand nog weet hoe en wat?

Na een paar dagen worstelen, hak ik de knoop door. Ik ga eerst het zwangerschapsverlof doen, wat duurt tot de Kerst. Goed voor de portemonnee én in de buurt van mijn 1e kleinkind. Heb bij Rwanda aangegeven dat ik wil verlengen, maar dat ik niet eerder dan januari 2021 terugkom. En dan voor een periode van een halfjaar. Omdat ik toch het gevoel blijf houden dat ik daar nog iets af moet maken, in het project en met de mensen daar. En dat ik tot die tijd als volunteer op afstand betrokken blijf, in het begeleiden van mijn team, het opzetten van een online platform voor de organisatie én het schrijven van artikelen voor het kwartaalblad van Building Learning Foundations.
Het is nu aan Rwanda om aan te geven of ze dat wel/niet willen. En dat antwoord laat voorlopig even op zich wachten, want na 6 weken intensief begeleiden op afstand gedaan te hebben gezet, heeft de VSO-staff besloten iedereen welverdiend 2 weken vrij te geven. Wat hard nodig was, want veel SLFs hebben last van hoofdpijn, oorpijn en depressieve klachten door hun isolatie en het telefoneren met alle teachers.

De verwachting was dat over 2 weken de motordrivers weer passagiers mogen meenemen én dat leraren op hun scholen samen kunnen komen. Dat mijn SLFs hun schoolbezoeken kunnen afleggen en flink veel tijd kunnen investeren in de zelfstudie van de leraren, nu de leerlingen pas in september weer naar school komen. Maar sinds een paar dagen nemen de zorgen én de coronagevallen toe. Er zijn tot nu toe 439 gevallen van corona, 290 mensen zijn weer genezen, 2 mensen overleden. Dat klinkt goed! Maar........ de laatste dagen lopen de cijfers in 2 districten op, elke dag komen er nu 8 tot 11 gevallen bij. En waar het eerder reizigers waren die via het vliegveld binnenkwamen en later truckchauffeurs uit andere landen die de grens over moesten, zijn het nu gewoon inwoners van Rusizi en Rusumo. En dus neemt de Rwandese regering daar fikse maatregelen! In no-time is iedereen van straat geveegd, alle winkels en markten dicht, je mag niet meer je erf af en de complete Rwandese politiemacht is daar nu aanwezig. Het is mij nu ook even een raadsel waar er nu voedsel vandaan gehaald kan worden. Twee internationale collega's, Priscilla en Letitia, zitten daar nu middenin.
De rest van het land mag nu wel achterop een motor en weer naar het werk, maar voor hoelang?

Ondertussen heb ik voor VSO een interview gedaan, te lezen via deze link https://community.vso.nl/news/covid-19-head-over-heels-rwandan-departure/

Zodra ik antwoord heb van Rwanda, laat ik het hier weten.