Weekend
Zeer rustig weekend, niet zoveel bijzonders om te vermelden. Wat voorbereiden voor de komende week.

Maandag t/m woensdag
Vandaag een weekly review meeting met mijn team. Heb van alles voorbereid, wil wat zaken gaan aanscherpen. Ook al doet mijn team het prima, we moeten toch wat gaan veranderen als we het district en de headteachers hier willen laten merken dat BLF het verbeteren van het onderwijs serieus neemt. Wat ik van mijn team begrijp, is dat er veel NGO’s en korte projecten geweest zijn de laatste jaren. En dat die projecten zo kort waren dat er eigenlijk niet veel veranderd was, nadat ze weggegaan zijn. BLF zit hier al twee jaar en we blijven tot 2023, dus tijd om de headteachers wat meer mee te krijgen.

Ik heb deze maand alle PLCs (Professional Learning Communities) tot prioriteit gemaakt. Headteachers van een sector hebben maandelijks een overleg en bezoeken dan elkaars scholen, doen lesobservaties en bespreken hun problemen en proberen daar gezamenlijk oplossingen voor te vinden. Dat betekent dat al mijn SLFs deze in hun sector zoveel mogelijk moeten bijwonen én dat ik alle PLCs wil bezoeken. Dat gaat niet helemaal lukken, omdat er een aantal op dezelfde dag zijn ingepland. Waar nodig, proberen mijn SLFs die te verplaatsen én als het nodig is, verplaats ik andere activiteiten.
Tot nu toe pakt het goed uit! Heb al drie goede meetings gehad. Mijn aandeel in hun meeting is hen informeren over het werk en de orientaties die we op dit moment doen voor de School Subject Leaders voor P1-P3. Wat wordt hun werk, hoe orienteren we hen, hoe gaan we hen verder supporteren en ik laat ze nadenken over hun eigen aandeel: Wat hebben SLFs nodig van Headteachers om ze hun werk goed te laten doen? Headteachers zijn serieus! Goed om te zien.

Ik werk het liefst met Powerpoints maar dat is op de scholen niet haalbaar. Dus werk ik nu met flipcharts waarin ik schematisch mijn verhaal op heb geschreven. Informatie die dus niet alleen via de oren binnenkomt, maar ook via de ogen. Veel headteachers waarderen deze aanpak en maken graag foto’s van de flipcharts zodat ze deze ook weer kunnen gebruiken voor hun eigen professionele ontwikkeling.

Een andere ontwikkeling is dat ik zitting ga nemen in de VOLCOM. Een commissie van nationale- en internationale volunteers, die 1x in de 3 maanden om tafel zit met de staf van VSO om zaken aan te kaarten, bespreekbaar te maken én samen naar oplossingen te kijken. De huidige voorzitter van Eastern Province, Selina, vertrekt in april. Zij gaat eerst terug naar Engeland en vanaf augustus heeft ze een baan op een internationale school in Hanoi.
Fijn voor haar! Alleen gaat BLF haar wel ontzettend missen. Ze is ook SLA in Eastern Province en werkt in Foundation 2 om headteachers te adviseren en te ondersteunen in hun professionele ontwikkeling. Dat doet ze vol overgave en zeer serieus en ik merk dat ze deze laatste 3 maanden nog even alles op alles zet. Werken veel samen én ga haar inzet zeker missen. Hoop maar dat er een nieuwe SLA op stapel staat? Of ze gaan het nu overlaten aan LLAs, nationale volunteers die sinds deze maand zijn aangenomen. Wat op zich een hele goede ontwikkeling is, want dit zijn Rwandezen en die gaan in principe niet weg.

Woensdag
En weer een PLC om te bezoeken. Ik kom voor mijn SLF aan en wordt hartelijk ontvangen door de headteacher van deze school. Het is een nieuwe primary school en ze komen nu al lokalen te kort. Dus is er geen staffroom en zit het kantoortje van de headteacher in een piepklein bibliotheekje/opslagruimte. Maar hij is gemotiveerd, dat zie ik. Probleem op deze school is dat het in een rural area zit waar de bevolking heel erg arm is. Ouders zijn niet betrokken en dat maakt dat er veel dropouts zijn op deze school. Weer twee lesobservaties waar ik blij van wordt. Jonge mensen die een goede band hebben met hun klas (weer rond de 6o leerlingen) en kinderen zijn actief.
Onder de 6 headteachers van deze sector is ook Emmanuel, hij is geen LLL maar een NLL. We hebben er twee in mijn district: National Leaders of Learning. De andere is Valens. Deze mannen zijn NLL omdat ze een school draaiende houden die het heel goed doet. En als ik het verhaal van mijn SLF hoor over Emmanuel, word ik heel nieuwsgierig. Hij heeft een hele grote school met klassen van 120 leerlingen!! Een hele gemotiveerde man; zijn school is zo groot omdat ouders hun kinderen op deze school willen hebben. Hij heeft ervoor gezorgd dat leerlingen niet naar huis gaan voor de lunch (en waar vaak helemaal geen lunch is) maar op school eten. En betaalt dat zelf? In zijn buurt is een andere school gebouwd maar nog steeds willen ouders hun kinderen op deze school hebben. Het is een ontzettende leuke, motiverende en open man. Leidt de vergadering prima! Ik wil heel graag op zijn school kijken!! Hoop dat volgende maand in te kunnen plannen.

Donderdag
De geplande PLC is gisteravond afgezegd dus sein ik Tharcille in dat ik naar haar PLC kan. Die blijkt uitgesteld naar morgen. Dan ga ik nog maar weer een keer mee met Bigabo naar zijn PLC. Die vindt dat geweldig! Ga ik al voor de 3^e keer met hem mee. Moet ook zeggen dat wij samen een goede klik en samenwerking hebben.

Augustin heeft vandaag een route uitgezocht door de rijstvelden waar iedereen druk is met oogsten én opnieuw planten. Tot je kuiten in de drab om de nieuwe plantjes in het veld te steken. Leuk om er doorheen te rijden. Hij neemt iedere keer een andere route en wordt heel verlegen als ik hem daarvoor bedank. Hij zou ook tourguide kunnen worden?
’s Avonds merk ik dat ik er echt doorheen zit. Het wordt steeds warmer overdag, boven de 30 graden met regenbuien. Het ene moment zit ik in regenpak op de motor te zweten, de andere keer is een t-shirtje genoeg. Mijn lijf is moe, ik ben de hele week al verkouden. Op tijd er in.

Vrijdag
Mijn laatste PLC. Hoef niet zo vroeg weg, om 08.00 uur. Het is ook niet zo ver, half uurtje maar. Maar de weg is vreselijk! Augustin rijdt in opperste concentratie om de beste plek op de weg te vinden, maar op een weg met stenen in de grond is het niet te doen. We worden ongelofelijk door elkaar geschud. In de meeting merk ik dat ik zó moe ben, dat ik bijna in slaap sukkel. Mijn lesobervatie en mijn presentatie gaat beter, dan ben ik actief. Maar als de helft van de vergadering in het Kinyarwanda gaat, moet ik echt vechten tegen de moeheid. Tharcille is ook niet zo goed en actief met vertalen dus het meeste gaat langs me heen.
Heb met Mary Beth en Sarah afgesproken om te gaan lunchen en daar zet ik me dan ook even toe. We lunchen in Bishmillah, het enige plaatselijke restaurant. We krijgen de menukaart maar hilarisch! Alles wat erop staat, hebben ze niet. Ze serveren maar 1 gerecht vandaag: bonen, rijst, soort aardappelpuree en soort puree van casava. Vooruit, eten we dat. Het is veel te veel, dus Mary Beth koopt een Tupperware doos en neemt het eten wat over is mee naar huis. Want zegt ze: ik heb straks weer honger. :Leuk om even bij te kletsen. Zij beleven Rwanda heel anders dan ik: zij zitten elke dag op dezelfde school. Ik reis het hele district door en kom op verschillende scholen. Ik kan op de motor overal naar toe, voor hen is motorrijden op de hoofdweg verboden. Ze mogen een motor gebruiken op de binnenwegen, maar absoluut niet op de hoofdweg waar ook auto’s, bussen en vrachtauto’s rijden. Er is zelfs een Peace Corps girl naar huis gestuurd omdat ze op de motor de hoofdweg overstak. Ik heb een fijn, groot huis. Zij hebben een kamertje en een slaapkamertje. Sarah is enthousiast, haar huis is nu ingericht en ze kan koffie of thee voor me maken. Ze wil graag dat ik snel kom kijken. We hebben een soort van moeder-dochter ding. Ze knuffelt me iedere keer als ik haar zie. Mary Beth woont op het schoolterrein naast de slaapzaal van de meisjesstudenten, met erg weinig privacy, hoor ik wel.

Met Sarah ga ik nog even naar de markt, en haal mijn verse melk en eieren. Door de warmte verlies ik mijn tempo en ik sleep me nu, in het tempo van de Rwandezen, naar mijn huis. Koppijn en moe. Wordt een combi van koffie en op de bank met serie.

Dit weekend thuis en dan zit ik voorlopig weer in Kigali 3 dagen voor een meeting met alle managers en DTAs en dan 2 dagen in Kayonza. Moet daar op vrijdag zijn voor een meeting met de 3 teams van mij, Elie en Frackson en onze manager. Vind het gekkenwerk om op woensdag terug naar Kabarore te reizen en de dag erop weer in de bus te stappen naar Kayonza. Dus voorgesteld om vanaf Kigali naar Kayonza te reizen en dan donderdag op het sub-office te werken. Efficienter en productiever. En de week erop moet ik voor 4 dagen naar Kigali. Voor het 2^e gedeelte van onze SSLs orientatie. Ben aan het bedenken of ik het weekend ertussen misschien ook naar Kigali kan gaan? Even bijtanken bij ViaVia?

Note:“the views expressed in this blog are the author’s own and do not necessarily reflect those of VSO”