Het is nu woensdag de 28e augustus. Vandaag is de medical briefing (09.00 UK time). In afwachting daarop een blog geschreven over de afgelopen week van voorbereiding.

Laatste nieuws: startdatum 30 september. Nog even afwachten wanneer ik dan vlieg......er moeten nog wat go's afgegeven worden voordat het ticket geregeld kan worden.

Hoe hou je alle ballen in de lucht, was de vraag.

Dat lukt me aardig door per dag/dagdeel te focussen op wie ik op dat moment moet zijn: de leerkracht/ collega (die nog 16 dagen werkt), de VSO-er in training, de TEFL-student, de reizigster die checklisten naloopt om haar koffers in te pakken, de regelaarster die nog van alles moet rondbellen en regelen om de boel thuis goed en verzekerd achter te laten. Daar de volle energie in te stoppen en mocht er toch wat anders voorbij komen in mijn hoofd, op een lijstje schrijven en weer door waar ik mee bezig was. En tussendoor ook de boel aan de kant gooien om in de tuin te zitten/werken, boeken te lezen, mijn huishouden doen, ergens even lunchen, een workout te doen etc. Dit is wel wanneer ik op mijn best ben: het "druk" hebben, geeft me juist overzicht en energie en dan lukt ook (bijna) alles. Als ik niets te doen heb, komt er ook niets uit mijn handen. Dan word ik lui en heel ontevreden!

Donderdag 22-08: dagje werken, startvergadering en klussen voor collega's. Documenten scannen voor VSO Nederland/ Rwanda en 's avonds de 1e prikken halen. De medische keuring laat op zich wachten......... en die kan nog roet in het eten gooien. Maar ik moet nu toch wel beginnen met vaccineren omdat er herhaalinjecties tussen zitten en ik dat anders niet red voor vertrekdatum. Mocht het toch niet doorgaan, dan kan ik voor de rest van mijn leven beschermd de hele wereld rondreizen. En Au! De 1e (meningitis) was een héle gemene, hepatitus B en rabiës waren te doen. En die mogen volgende week nog een keer en eind september mag ik nog een keer, joepie!! Voor malaria ga ik een proef uitproberen. Dezeheeft ook veel bijwerkingen (met name op je stemming) en dat is handig om van tevoren te weten. Zit daar natuurlijk niet op te wachten! Het is er wel 1 die maar 1x in de week hoeft, dat is dan weer een voordeel.

Vrijdag 23-08; Skype-training met Wim, wat heel gezellig én zinvol was. Wim heeft veel ervaring in het buitenland, heeft lang voor buitenlandse zaken gewerkt in diverse culturen, is vlak na de genocide in Rwanda geweest om de Nederlandse politieteams die onderzoek deden voor het Rwanda tribunaal, te ondersteunen. En zelf voor diverse organisaties uitgezonden geweest: Cordaid, Mensen met een missie en VSO: 3 jaar Tanzania, 7 jaar Guatemala en korte periodes in Oeganda, Equador en Vietnam. Hebben zo'n anderhalf uur ervaringen uitgewisseld en de zes culturele dimensies van Nederland en Rwanda besproken. Met name de verschillen, wat die voor mij persoonlijk betekenen én wat dat dan voor mijn werkstijl zou betekenen. En huiswerk meegekregen voor maandag, waar we in een groepje aan de slag gaan met faciliteren. Wat mijn voornaamste taak zal zijn: mensen daar hebben iets nodig en hoe kan ik daaraan bijdragen.Dus niet als een professor je kennis daar lopen spuien en vinden dat het zó moet, maar kijken en luisteren waar behoefte aan is en dan daar een bijdrage aan leveren (faciliteren), samen met de lokale staff en teachers. Dat is waar VSO voor staat: voor mensen, door mensen, lokale, nationale en internationale volunteers en lokale organisaties laten samenwerken. Juist die combinatie van mensen met verschillende achtergronden, kennis en ervaring zorgt voor innovatieve oplossingen. Op basis van gelijkwaardigheid.
Verder documenten opgestuurd, ingeschreven voor de medical briefing voor woensdag, ingeschreven voor de online training die een week later start. Deze duurt 2 weken en zal elke dag 1 uur in beslag nemen, waarbij je moet deelnemen aan discussies met alle andere internationale volunteers die wereldwijd voor VSO gaan werken.
Tandarts gevraagd om het dental medical formulier in te vullen en een uitgebreide controle te doen om eventuele voorziene problemen voor te zijn. Huisarts op Urk gemaild of hij de medische keuring wil doen, omdat hij ook keurt voor de scheepvaart. Ik heb een afspraak met de Travel Doctor in De Meern op 11 september, maar dat vindt VSO erg laat. En dus heb ik toestemming om het ergens anders te proberen waar het wellicht eerder kan.
Mailtje naar Maaike in Rwanda. Heb inmiddels al contact met 2 Nederlandse collega's daar die me al goede tips hebben gegeven qua cultuur en inhoud van mijn koffers. Sjanne werktvoor hetzelfde programma en Gerjanne is er al 3 jaar, zij werkt in het onderwijs in early childhood. Sjanne zit 1,5 uur van Kigali en komt graag die kant op als ik er ben, zodat ze me in contact kan brengen met andere vrijwilligers. Begrijp dat de internationale vrijwilligers veel contact hebben met elkaar en regelmatig samen wat ondernemen. Goed om te weten!
Contact met de belastingdienst (3x in de wacht én een terugbelafspraak voor dinsdag) om uit te zoeken wat de gevolgen zijn van wel/niet uitschrijven bij de gemeente. Hierna ben ik dus 5 uur verder en wordt het hoog tijd om van mijn stoel af te komen. Heb inmiddels flink last van een houten kont. Op de fiets naar de apotheek om de malariatabletten te halen. En dan hou ik het voor gezien. Met kinderen, aanhang en moeders even lekker gegeten bij oudste dochter.

Zaterdag: geen collega, geen VSO of TEFL en geen geregel. Gewoon even een dagje andere dingen doen.
Zondag: aan de slag met het huiswerk voor de training van morgen. Leeswerk en een sessie facilitating voorbereiden die geoefend moet worden met de groep. Onderwerpen Skills and Qualities of a Good Facilitator en Participatory Principles en Approaches. Tussendoor nog even shoppen met jongste dochter omdat het hier koopzondag is: ik koop alvast wat spullen voor Rwanda op advies van mijn Rwanda-collega's en Ilse spullen voor het huis voor het komende jaar. Het voorbereiden van de facilitating oefening gaat in stukjes: ik heb mijn tool al uitgekozen, materialen gezocht, maar moet nog bedenken wat voor sessie het gaat worden, wie zijn dan de deelnemers en wat is het onderwerp? Om 21.30 uur weet ik het nog niet en vertrouw er maar op dat ik morgen wakker wordt met het "gouden" idee. Tot mijn verbazing slaap ik als een roos!

Ondertussen vind Facebook het nodig om me steeds aan Thailand te herinneren door de hele week al met foto’s van vorig jaar te komen. Maak je geen zorgen, Facebook. Ik kan me niet voorstellen dat ik daar nooit meer naar toe zal gaan. Dus..... stop maar met dat algoritmegedoe.......komt goed!

Maandag: training in Utrecht. Prima begintijd om 10.30 uur en het lukt me om een kwartier te laat te komen! Hm, dat was niet de bedoeling. Maar ben bij vertrek zo'n 5 keer het huis weer ingelopen: zat eerst in de verkeerde auto, dus weer naar binnen om de andere autosleutel op te halen, zonnebril vergeten, weer naar binnen, waterfles vergeten, oplader zit nog in de 1e auto, dus weer naar binnen om de goede autosleutel op te halen en weer naar binnen om die sleutel daar te laten. En ja, dat kost dus meer dan 10 minuten....... te laat komen is overigens wel een goede gewoonte in Rwanda. Sjanne vertelt dat zij zeer relaxed is en ook meestal ergens te laat aankomt, maar dat haar team nog steeds zegt: Relax, Sjanne, patienced, patienced...

Weer een interessante training: conflicthantering (hiërarchie is echt nog een ding in deze landen) geweldloze communicatie en het faciliteren oefenen. Floorke gaat naar Tanzania voor 3 maanden, Merel gaat voor 4 maanden naar Oeganda en Mirjam gaat met 2 kleine kindjes en man ook naar Oeganda voor 5-6 maanden. Ze werken alledrie voor Randstad en gaan aan de slag met werk en inkomen daar voor jonge mensen. Worden veel verhalen uitgewisseld en Wim heeft ongelofelijk veel ervaring. De faciliteringsoefening ging goed: mijn deelnemers waren allemaal teachers en ik wilde uit de sessie een 1e opzet wat er gebeuren moet om leerlingen met Special Educational Needs de school in te krijgen. Mijn doel was om vanuit de teachers werkpunten te krijgen waar ze zelf al invloed op kunnen hebben zonder te hoeven wachten op stappen van directie/overheid. Begeleiden van de sessie ging op zich prima. Valkuilen: te grote aap op mijn schouder, m.a.w. ik neem zelf teveel verantwoordelijkheid én eerst zorgen voor commitment. Ik kan dat wel willen (is ook mijn stokpaardje) maar zitten die leraren daar ook op te wachten? Het zalstraks de kunst zijn om te balanceren tussen de opdracht die ik meekrijg van de opdrachtgever (klein aapje mag) en wat de lokale bevolking wil en kan (commitment).

Tussendoor contact met werkgever Aves: onbetaald verlof lukt niet (ivm pensioenafdracht), maar ontslag natuurlijk wel. En ik krijg daarbij de schriftelijke toezegging dat ik bij terugkomst 0,8 baangarantie heb. Fijn!! Ik schrijf vanavond mijn ontslagbrief.

Huisarts op Urk mailt dat ze keuring niet willen doen, punt. Wat kan ik nu nog verzinnen om die keuring naar eerdere datum te krijgen ..........Tandarts pakt het wel op en wil dat zo snel mogelijk.Zodat er nog tijd is om "herstel"werkzaamheden te kunnen doen, mochten de overzichtsfoto's dat laten zien. Zit er niet echt op te wachten, maar is een eis van het medical team.
Training is mooiop tijd afgelopen en met 30 graden weer terug naar Flevoland; de auto die ik heb meegenomen is van mijn moeder. Deze rijdt veel beter dan mijn eigen auto, schakelt soepel en trekt snel op! Enige minpunt: van de airco merk ik wel de "air", maar de "co" is nergens te bekennen. Verbeterpuntje, moeders! Maar verder is het een topautootje!

Dinsdag: weer collega voor een dagje op mijn eigen school. Tandarts wil een afspraak op korte termijn en de belasting belt terug met bericht over uitschrijven en eigen woning. Ik heb een uitzonderingspositie als ontwikkelingswerker. En mailtje van Maaike uit Rwanda, weer een stukje info rijker. Ze heeft net haar contract met een jaar verlengd en komt voor 1 maand even terug. Iets samen afspreken hier lukt helaas niet, ik heb een te vol programma. Maar ze gaat kijken of mijn voorgangster me wat meer wil vertellen over het dorp en het team waarmee ik ga werken. Super! Maar ik hou er ook rekening mee dat ik bij aankomst ergens anders geplaatst blijk te zijn. Be flexible! Van de foto’s op haar Insta krijg ik de kriebels: wat een mooi land qua natuur! Haar teachers zijn erg enthousiast en kids zien er heel erg vrolijk uit. In de ondertiteling lees ik geregeld: flexible, change of plans, patience...... Leuke voorpret in ieder geval. En straks ervaren hoe het echt is....

Woensdag: Blog getypt in afwachting van de medical training......