Week 22: uit de running.......
Weekend
En alweer niets bijzonders. Ik had nog niet vermeld dat het slot van de poort alweer stuk is! Dat is nu de 4e keer in 20 weken tijd. Dus heb ik de autopoort maar weer van het slot
gehaald en dat laat ik ook zo. Het heeft geen zin om elke avond dat geval af te sluiten, dan uit mijn bed getrommeld te worden omdat de buren er nog in of uit willen én ’s morgens om 06.00 het weer
open te gooien, als ik er zelf niet zo vroeg uit hoef.
Landlady is nu meermalen geinformeerd: door Alexi, door mama Alie, door mijn FOO Theo en vandaag (maandag) door mij. Heb keurig berichtje in het Frans opgesteld, nu eens kijken of zo ook gaat
reageren. Ik denk dat ze niet meer weet hoe dit op te lossen. Gewoon een compleet nieuwe poort, lijkt mij de beste oplossing.
Maandag
Plan was om vandaag naar Kigali te reizen. Maar……… vanaf 09.00 uur is het heksenketel op mijn SMS, mail en Whatsapp. En ik doe lekker mee! Het begint met een SMSje dat
de meeting van morgen is uitgesteld naar donderdag. En dus moet iedereen zijn schema om gaan gooien. Ik heb een hotline met Elie, met Frackson, met mijn manager David, met mijn SLFs, met de VOLCOM
(waarvoor we een meeting proberen te organiseren) en met mijn programmamanager Philbert (die een gesprek wil over mijn verlof en een nieuw contract). Probeer te helikopteren en elkaars belangen te
spiegelen, zodat we concrete afspraken kunnen maken. Haha, dat valt niet mee! Op de mail komen nu ook berichten binnen van andere managers die hun schema in de soep zien lopen of mensen die al naar
Kigali waren gereisd (wat tegen de instructies in is, je wordt geacht in de middag te reizen).
Arme Philbert, alle lijntjes lopen naar hem. Die begint zijn week niet lekker zo!
Ik moet zelf ook mijn schema omgooien. Moet nu dus toch zorgen voor eten de komende dagen (had net alles keurig op), mijn water organiseren (is al sinds vrijdag niet meer aanwezig). Even ook blij dat ik de reis niet hoef te maken, ben aan de diarree sinds vanmorgen (wat heel onprettig is, als je het toilet niet door kunt spoelen…….) Wilde medicatie nemen zodat de reis geen problemen zou geven, maar dat stel ik dan nog maar even uit. Vul wel even wat aan met ORS. Kan geen kwaad, wellicht had ik dit al wat langer onder de leden, gezien mijn moeheid.
En of het nu toeval is? Vandaag om 18.00 uur, in het donker, is er iemand bezig met het maken van het poortslot. Krijg het gevoel dat nu de Muzungu een berichtje stuurt er actie wordt ondernomen.
Ik merk dit vaker, ook al eens eerder gezegd hier. Nogmaals, zolang het voor het goede doel is, accepteer ik dat maar.
Heb Alexi ook nog even aangesproken, want zijn electriciteitsmeter bliept weer als een gek. En waar ik dat de vorige keer dagen achter elkaar kon fllteren, word ik nu gek! Hij belooft het de
volgende dag te fixen.
Dinsdag
Nu toch maar aan de medicatie, want het is te erg. Flink aan de Imodium en ORS. Het enige wat goed valt, zijn biscuitjes en water. En dat heb ik gelukkig nog. Moet mijn PLC afzegggen en stuur
alleen mijn driver met mijn flipcharts zodat Damascene die kan gebruiken. Daarna komt Augustin terug om mijn watertap om te ruilen. Probeer hem nog Airtime te laten kopen, maar dat lukt niet. Ik
koop altijd een kaartje bij de MTN shop van 5000 Rwfr, hij gaat naar de kraampjes op de weg en die hebben die kaartjes niet. En ik kan geen Airtime rechtstreeks op mijn telefoon zetten.
Heb nog even bedacht of ik hem ook zal vragen om naar de markt te gaan, maar zie ervan af. Omdat ik denk dat hij zich daar heel ongemakkelijk bij zal voelen. Vrouwen, meisjes en houseboys (jonge
jongens) doen boodschappen op de markt, stoere drivers lopen daar niet. Ik kan vandaag toch niets eten, dus laat maar even.
Veel slapen vandaag, lang geleden dat ik me zo heb gevoeld. Mijn stem werkt ook niet mee, ben schor als ik een gesprek voer met iemand. Check ook regelmatig of ik koorts heb, maar is niet het geval. Check alle symptomen op malaria, maar ook niet het geval, volgens mij.
Lig er om 20.00 uur ook al weer in. Om 21.00 uur hoor ik Alexi codes intypen bij zijn electriciteitsmeter aan mijn muur. Top! Fijn dat er ook mensen zijn die gewoon doen wat ze beloven.
Woensdag
Deze dag is beter, de diarree blijft weg. Maar ik ben net een slap vaatdoekje, energie is ver te zoeken. En dus besluit ik niet naar Kayonza te reizen om met Elie nog
wat te werken op het sub-office. Daarna zouden we door moeten naar Kigali voor een DEM-DTA meeting morgen. Ga maar niet, allemaal veel te vermoeiend.
Loop vandaag, in Rwandees tempo, wel naar het centrum om wat voedsel te halen. De markt is me te ver weg en te druk.
Heb sinds vandaag weer trek, dus probeer ik wat neutrale dingen te eten. Kale gekookte macaroni met wat zout en peper, smaakt me prima! Vermijd even eieren, maar kan een bak koffie met gekookte
melk niet weerstaan en een klein stukje kaas. Tarwebiscuitjes en veel water. En ORS hou ik er voorlopig ook nog maar even in.
Heb iets meer energie vandaag.
Donderdag
Weer mis……… om 05.00 vanochtend wakker. Beetje pijn in mijn buik en ja hoor, weer diarree. Toch te snel aan de zuivel misschien? Wilde vanmiddag naar Kayonza reizen
voor District joint planning meeting morgen, maar twijfel nu weer. Is dat wel verstandig? Volgende week moet ik ook naar Kayonza en Kigali voor langere tijd. Misschien beter om hier rustig te
blijven en mijn energie eerst helemaal weer op te bouwen.
DEM David doet me een SMSje om te vragen hoe het is. En ’s avonds belt FOO Theo, maar dat gesprek loopt gek. Ik moet mijn telefoon even aan de lader hangen want de batterij is bijna leeg. Dus zeg
ik: Hang on, I have to charge my phone. Ok, zegt hij, en hangt op.
Daarna probeer ik hem terug te bellen, maar mijn airtime is op. Dus stuur ik hem een berichtje dat terugbellen niet lukt. Maakt niet uit, hij wilde alleen even weten of ik nog leefde, zegt hij. Had
mijn stem gehoord en dat was dan blijkbaar voldoende.
Heb foto’s en filmpjes gekregen van de DEM-DTA meeting vandaag en het lijkt erop dat ik wat gemist heb. Elie zegt van niet: misschien een beetje, zegt hij.
Vrijdag
Ben er 2x uitgeweest voor het toilet. Wat er komt, is nog maar een klein beetje. Maar het is dus nog steeds niet over. Zucht……… heb gisteravond nog mijn tas klaargezet voor het geval ik vanmorgen
op tijd wakker was, fit en dus toch nog naar Kayonza kon reizen. Maar nee, dus.
Dus probeer ik via de Whatsapp met Elie en mijn SLFs nog een vinger in de pap te hebben voor de meeting van vandaag. Het is anders zo beroerd als ik straks weer achter de feiten aan loop en mijn SLFS moet pushen om dingen te doen als het ook anders had gekund. Eigenlijk ook tegen beter weten in, want je loopt hier altijd achter de feiten aan. Iets vooruit plannen en daar alvast op inspelen loopt meestal anders. En toch…… ik kan het niet laten om zoveel mogelijk structuur en planning in het werk te stoppen. Voor mij werkt dat: ik ben heel flexibel, kan makkelijk switchen, maar heb ook de structuur en planning nodig. Als je niets plant en geen structuur hebt, overkomt het je allemaal en raak je de controle kwijt. Als er een basisstructuur is, kun je makkelijker switchen, omdat je ook een soort van overzicht hebt. Snappen jullie het nog? Het maakt het veldwerk, wat echt zwaar is, een stukje gemakkelijker waar het kan.
Maar het team pakt het goed op! Aan het eind van de dag zijn mijn suggesties opgevolgd en hebben ze de nodige afspraken gemaakt. Top!
Loop weer naar het centrum met als belangrijkste doel mijn Airtime te kopen. Helaas lukt dat weer niet! Gisteren was het MTN service center gesloten en vandaag krijg ik de boodschap dat ze de kaartjes die ik altijd koop niet hebben. Pas weer over 2 weken! Ik moet nog een paar dagen uitzingen, meestal krijg ik Airtime van VSO rond de 1e van de nieuwe maand. Ben bang dat ik het niet ga redden, kan nu namelijk al niet meer SMS en bellen. Dus vraag ik SLF Bigabo of hij nog wat Airtime met me kan delen. Die heeft nog 1000, zegt hij en geeft mij de helft. En we gaan volgende week samen even naar de bank zodat hij Mobile Money voor me kan regelen en dan kan ik vanaf mijn telefoon meer dingen regelen rechtstreeks (elektriciteit, waterrekening, Airtime).
Koop op de markt wat kleine bananen, paar wortels en er zijn citrusvruchten! Die zie ik voor het eerst en ze zijn in verhouding duur, maar kan wel wat extra vitaminen gebruiken. Probeer het eten voorzichtig op te bouwen en hoor mijn darmen nog steeds hard werken om het allemaal op de goede plek te krijgen. Tijdens het lopen naar de markt krijg ik gezelschap van een puber die me begroet met Hello Sir! Haha, ik geef ter plekke Engelse les. Wat hij leuk vindt, maar eigenlijk wil hij zichzelf promoten als transporter met een fiets. Ik koop alleen maar kleine dingen, vertel ik hem, die ik zelf kan dragen. En ik woon ook niet ver weg, dus hoef ik ook niet achterop zijn fiets. Maakt hem niet uit, ik zie al dat hij de aandacht van zijn vrienden te pakken heeft omdat hij met een Muzungu oploopt. Dat vindt hij ook prima.
Aan het eind van de middag hoor ik ineens water stromen!! Iemand met een waterpomptang heeft de boel opengedraaid en de watertank loopt vol. En ik vraag me ineens af of we misschien waren
afgesloten omdat de rekening niet op tijd is betaald? Mama Ali vroeg me afgelopen zaterdag namelijk naar de rekening. Die moest jerrycans aan laten rukken voor de was en de vloer. Ik weet dat de
rekening aan Alexi is gegeven, zou hij te laat betaald hebben? Dan gooien ze namelijk gewoon de boel dicht. Gisteren kwam hij om mijn bijdrage vragen, het was nu 4000. Nog steeds veel! Hij had al
betaald, zei hij, zonder dat ik er naar vroeg…….. hm, heb ineens allemaal vraagtekens nu???!!!
Maar……… het is heel prettig dat ik nu mijn wc eindelijk weer kan doorspoelen. Heb er wel steeds wat water ingekieperd vanuit de jerrycan maar dan mis je echt de spoelkracht. En dus blijft het
grootste gedeelte er gewoon indobberen en kun je er de borstel niet doorhalen. Sorry voor dit onsmakelijke plaatje, maar was even de realiteit deze week.
Ga nu het weekend in. Heb alle 7 seizoenen van Chicago Fire er nu op zitten…….. dus val ik weer terug om mijn e-reader.
Heb nog wat dagen herstel nodig voordat ik volgende week weer vol aan de bak kan. Wat ik echt hoop, want ook al had ik deze ziekteweek echt nodig, ben ik nu ook echt weer toe aan gezelschap en actie. Hoop maar dat mijn lijf mee gaat werken!
P.S. Net nog mijn manager gesproken en afgesproken dat als het volgende week nog niet over is, dat ik dan even ga checken in Kigali bij een dokter.
P.S. Het is nu zaterdagmorgen, mijn blog posten lukte gisteravond niet. Heb echt een k…… nacht gehad. Regelmatig pijn (die weer verdween na een tijdje mijn handen erop te leggen), darmen hard aan het werk en ik ben er zo’n 7-8 uit geweest voor het toilet. Heb gisteravond rijst gekookt met wortel erdoor. Ga er maar even vanuit dat dat nogal lastig te verwerken was. Dus schakel ik weer terug naar mijn gekookte kale macaroni met peper en zout en wat snippertjes kaas erdoor. Smaakt het beste, krijg wat vezels binnen en blijft het rustig daarbinnen. 3 banaantjes over de dag, wat pinda’s en veel water drinken. Misschien een gekookt eitje proberen en kijken hoe dat valt. Eetlust heb ik namelijk wel.
Wordt vervolgd.
Note:“the views expressed in this blog are the author’s own and do not necessarily reflect those of VSO”
Reacties
Reacties
Wat een verhaal Monique, pas goed op jezelf he, zo te lezen doe je dat ook wel. Ik wil je veel beterschap toewensen in een land waar je niet het comfort hebt zoal hier in Nederland.
Xxx Astrid
Nog steeds niet opgeknapt, zo vervelend moeders!! Zet hem op, hopelijk snel beter ❤️❤️
Beste Monique, heeeel veel beterschap gewenst hoor! Hartelijke groeten, Silvia
He, wat vervelend meis! Beterschap en hopelijk knap je snel weer wat op!
Heel veel beterschap?
Druk druk en dan toch je overgeven aan ziek zijn :-( Helaas komt dat er zomaar tussen, Sterkte en Beterschap!! Dikke knuffel
In ieder geval beterschap gewenst!
Oei Monique, zo te lezen ben je er nog niet vanaf. Beterschap hoor! enne.....pas goed op jezelf.
Liefs Marita
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}