Het "afscheid" nemen, is begonnen. Ik vertaal het liever naar het toewensen van een goede reis en het opdoen van een hoop ervaringen in Rwanda. Iedereen die zegt, het gaat je goed, krijgt als antwoord: ik kom ook weer terug, he!
Daar twijfelen sommige aan en anderen komen me halen als het te lang duurt, zeggen ze. Leuk! Iedereen is welkom in Rwanda voor een bezoekje.

Zaterdagochtend maak ik een start met mijn assessment voor Teaching English as a Foreign Language. Dat is echt blijven liggen met alle andere voorbereidingen. Het 1e deel (weer een test!) gaat prima, ik moet 75% halen en ik haal 89%. Het vervolg is lastiger en dat lukt me de komende tijd niet, vrees ik. Het maken van een lesplan met een essay. Dat kost tijd. En ik heb nog 8 dagen om het af te ronden. Dus boek ik maar een verlenging van een maand en hoop ik dat ik dat wel ga halen.......

Ontvang weer wat brievenbuspakketjes en de pakketbezorger van PostNL zie ik weer met zijn armen vol uit zijn busje struikelen.... Ha, ik gooi de deur alvast open want aanbellen lukt natuurlijk niet. Vertel dat hij nog eventjes vol moet houden..... het is bijna allemaal binnen. Hij wil geen handtekeningen meer, dat gelooft hij nu wel..........
Ben alle pakketten aan het verzamelen op een bult, kan ik het straks allemaal in een keer afwerken.

Broer en schoonzus halen me op en met mijn moeder rijden we naar een hotel op de Veluwe. Lekker samen eten en bijkletsen én de gang uitlopen om je bed in te rollen. Om vervolgens 3 uur lang gewoon wakker te liggen terwijl je toch best moe bent! (ik had die Irish coffee aan het eind over moeten slaan......) Maar daarna lekker geslapen, heerlijk ontbijt en gelopen op de Veluwe metvolop zomer in de lucht en herfst op de grond in de vorm van paddestoelen en beukennootjes. Kadootje! Besloten dat we dit over een jaar gewoon weer doen.... Eenmaal thuis nog even lekker buiten in de tuin.... toch nog maar even bijtukken en dan krijg ik opdracht mee te komen met kids en aanhang...... in de auto ...... richting Almere eten en bowlen. Leuk hoor, lieverds!

En hoe neem je “afscheid” van collega’s waar je 10 jaar mee hebt gewerkt én lief en leed mee hebt gedeeld? Je werk kan nog zó leuk zijn, collega’s zijn voor mij zeker dé verbindende factor. Team Horizon staat voor collegialiteit, geborgenheid en verbondenheid. Voor je gedragen voelen bij ups én downs. Veel lachen, maar huilen mag ook. Je steeds blijven ontwikkelen, maar even stil staan kan ook als dat even nodig is. Je eigen talenten kunnen inzetten en waar jij geen talent voor hebt, springt je collega in. Hier kun je dus geen afscheid van nemen....... ga ik daarom ook niet doen..... gewoon ook allemaal in gedachten mee naar Rwanda ..... en bij terugkomst kom ik zeker weer op de koffie en de vrijmibo. In de tussentijd: Lieve collega’s, hou die teamgeest én de aandacht en zorg voor elkaar goed vast! En proost af en toe met elkaar, uit naam van mij, op elkaar en op oude én toekomstige collega’s.

En wat een supergave afscheidsmiddag! Eerst lekker broodje met de aanwezige collega’s en een toespraakje in het Frans. Ja, dat spreken ze daar ook inderdaad, dat moet ik nog beter oefenen, hoor! Taalgidsje gaat me vast helpen, Fred! Vervolgens moet ik mee naar een lokaal waar groep 8 klaar zit. En dan blijken er 30 djembé’s en een hele leuke Afrikaanse meneer uit Senegal de school ingesmokkeld te zijn! Hoe dan?! Met de groepen van de midden- en bovenbouw ben ik de hele middag Afrikaanse ritmes aan het trommelen. Genietende juf én kinderen! Tot slot zingt mijn groep van vorig jaar me in het Afrikaans toe om me een goede reis te wensen. Hilarisch moment als Moustafa 30 djembé’s in zijn auto weet te proppen voor de terugreis naar Groningen. Dan komen alle kids me nog een hand geven waarbij ik gefeliciteerd (haha) wordt met Rwanda (wat een heel lastig woord blijkt). Veel lieve briefjes en knuffels en veel kinderen zeggen: tot volgend jaar! Dat gaan we zien. Wens alle kids een fijne tijd op de Horizon! En dan nog handen, lieve woorden, kadootjes, giften voor VSO en knuffels van oud-collega’s, ouders én collega’s met een hapje én een drankje. Geen afscheid, he, maar tot ziens!

De komende anderhalve week staat in het teken van nog meer “ goede reis” wensen én de laatste voorbereidingen. Aankomstdatum 30 september in Kigali. Ik ga me daar nu verder op focussen, mijn volgende blog komt dan ook vanuit Rwanda...... Ergens in de maand oktober...... tot blogs!

P.S. Het blijkt dat er af en toe adressen uit mijn maillijst "vallen". Geen idee hoe dat kan, maar doe mij gerust een berichtje als je het idee hebt dat je niets meer ontvangt (en wel op de hoogte wil blijven). Overigens ben ik ook gewoon via mail, Facebook of Whatsapp bereikbaar, ook in Rwanda. Hou graag contact!